10 As ie joen noaste wat laind hebben, den zel ie nait in zien hoes goan om n onderpaand te nemen.
11 Ie mouten boeten stoan blieven en man dij ie wat laind hebben, mout onderpaand noar joe tou brengen, in boeten.

01As n man n vraauw traauwd het en zai staait hom nait meer aan omdat hom wat nait zint, den schrift hai n schaaidbraif. Hai geft heur dij en stuurt heur tou t hoes oet.

07Hou of t mit mie gaait, zel Tychikus joe persies vertellen, dij bruier doar ik zo’n bult mit op heb, dij traauwe helper dij mit mie opwaarkt in de Heer zien dainst.

8 Vraauwlu, wees onderdoaneg aan joen man. Dat heurt ja zo woar de Heer woont.
19 Manlu, hol van joen vraauw en vaal nait tegen heur oet.

Zai dus òf te kommen van wat of ter werelds aan joe is: klongeln, onzedelkhaid, haartstocht, minne verlangsten en aalbegereghaid. Wèl aalbegereg is, daint n ofgod.

Hai zee tegen zien leerlingen: “Doarom zeg ik joe: zit mor nait in zörg over joen moag wat of ie eten zellen.

Ain oet t volk zee tegen hom: “Meester, zeg es tegen mien bruier dat e aarvenis mit mie dailen mout.”

01In tied kwammen doezenden mensken bie nkander. Dij drongen zo, dat ze gounent onder vouten laipen. Dou zee e tegen zien leerlingen: “Woar joe veur Farizeeërs heur zoerdaig.” Doar bedoulde hai heur hugelderij mit.

45 Ain van wetgeleerden antwoordde hom: “Meester, as ie zukswat zeggen, den kom ie ons ook te noa.”
46 Mor hai zee: “Ie wetgeleerden net zo goud!

37 Dou e dat zee, nuigde hom n Farizeeër veur t mirregeten. Hai kwam der in en ging aanliggen.
38 Farizeeër aargerde zok dou e zag dat hai zok veur t eten nait eerst wosk.