13 Mor wat wil t gevaal? Dij aigenste dag wazzen twij leerlingen onderwegens noar t dörp Emmaüs. Dat ligt zowat twij uur lopen van Jeruzalem òf.
14 Ze haren t mitnkander over aal wat of ter veurvalen was.
15 Dou ze t doar over haren en dat bepruiten, kwam Jezus zulm bie heur en laip mit heur op.
16 Mor ze zagen nait dat hai t was.
17 Hai zee tegen heur: “Woar loop ie zo drok over te proaten?” Mismoudeg bleven ze stoan.

019 Loat dit opschreven worden veur t noageslacht,
loat t volk dat vannijs schoapen wordt de HEER priezen,

020 de HEER het ja oet högte van zien haailege stee deelkeken,
schaauwd oet hemel vandoan noar eerde,

021 om te heuren noar t kloagen van ain dij verbannen is,
om te verlözzen dij tou dood veroordaild binnen.

022 Den zel men noam van de HEER nuimen in Sion,
hom priezen in Jeruzalem,

023 as volken bie nkander kommen en keunenkrieken ook,
om de HEER te dainen.

001Gebed van n ongelokkeg mensk, as hai nait meer kin en veur de HEER zien klacht oetstört.

002HEER, heur mien beden,
loat mien roup om hulp bie joe kommen.

003Hol joe nait bezied veur mie
as ik t benaauwd heb.

Heur mie aan,

geef op slag antwoord as ik roup.

004Want mien doagen goan in rook op,
mien gebainte gluit as n heerdstee.

005Mien haart is meur en soor as gras,
eten, doar toal ik nait noar.

01Op eerste dag van week, smörgens hail vroug, gingen ze noar t graf tou mit bie zok kruden dij ze kloarmoakt haren.
02Ze vonden stain veur t graf votrold.
03Dou ze der ingoan wazzen, vonden ze Jezus zien liggoam nait.
04Ze wozzen nait wat of ze der van denken mozzen. Inains stonden doar twij manlu bie heur mit blinkende klaaier aan.

023 Dou toog Israël noar Egypte,
woonde Jakob as vremde in t laand van Cham.

024 God muik zien volk slim vruchtboar,
hai muik heur maanzer as zien vijanden.

025 Hai veraanderde heur haart om zien volk te hoaten,
om zok filaain tegen zien knechten te gedroagen.

026 Hai stuurde zien knecht Mozes,
en Aäron, dij hai oetkozen haar.

027 Dij deden zien taikens dij hai heur veurzegd haar,
wondertaikens in t laand van Cham.

001Pries de HEER en roup zien noam aan,
moak volken bekend wat hai doan het,

002zing veur hom, psaalmzing veur hom,
spreek over aal zien wonderdoaden,

003snaar van zien haailege noam.
Loat lu dij de HEER zuiken, van haarten blied wezen.

004Vroag noar de HEER en noar zien macht,
kom aalgedureg veur zien aangezicht.

005Denk aan wonderdoaden dij hai doan het,
aan zien wondertaikens en aanwiezens oet zien aigen mond,

01Vot in t begun was t woord ter al.
t Woord was richt op God, joa, t was zúlm God.

02Hail in t begun was t bie God.

03Ales is doardeur ontstoan
en der boetenom is ter haildaal niks kommen.

04Aan dat woord het aal wat ontstoan is t levent te daanken;
t was t levent zulm, dat is te zeggen:

t licht dat mensken redden kin.

001n Psaalm van Asaf.
God staait in vergoadern van goden,

middenmaank goden sprekt hai recht:

002“Hou laank zel ie nog onrechtveerdeg rechtspreken
en goddelozen veurtrekken? qs selaqs*

003Dou recht aan dij weerloos is of wees,
wees rechtveerdeg veur dij ongelokkeg is of aarm,

004breng dij weerloos is en behuifteg in vaaileghaid,
red heur oet handen van goddelozen!

66 Dou t licht worden was, kwam road van oldsten van t volk, opperpriesters en schriftgeleerden, bie nkander. Ze luiten hom veurbrengen in heur vergoadern.
67 Ze zeden: “As ie de Christus binnen, zeg ons dat den!” Hai zee tegen heur: “Of zee ik joe t ook, ie zollen t toch nait leuven.
68 En of zol ik joe wat vroagen, ie zollen toch gain antwoord geven.
69 Van nou òf aan zel Menskenzeun zitten aan rechterhaand van aalmachtege God.”
70 Ze zeden aalmoal: “Bin ie God zien Zeun den?” Hai zee tegen heur: “Dat heb ie goud! Ik bin t!”
71 Ze zeden: “Woar heb wie nog getugen veur neudeg? Wie hebben t ja zulm oet zien aigen mond heurd!”

14 Dou tied ter heer was, ging e aan toavel mit zien apostels.
15 Hai zee tegen heur: “Wat heb ik doar noar oetkeken dat ik dit pesachmoal mit joe eten zol veurdat ik lieden mout!
16 Dit wil ik joe zeggen: ik zel t zekerwoar nait weer eten, veur dat t vervuld is in God zien riek.”
17 Dou pakte hai n beker aan, daankte God en zee: “Neem dij beker en dail hom mitnkander.
18 Ik zeg joe: van nou òf aan drink ik nait meer van wat of wienstòk geft. Nait eerder as dat God zien riek kommen is.”
19 Dou nam hai n brood, daankte God, brook t, gaf heur t en zee: “Dit is mien liggoam dat veur joe geven wordt. Dou dit tou n gedachtenis aan mie!”
20 Zo nam e ook beker noa t eten, doar e van zee: “Dizze beker is t nije verbond in mien bloud, dat veur joe vergoten wordt.