14 Dou tied ter heer was, ging e aan toavel mit zien apostels.
15 Hai zee tegen heur: “Wat heb ik doar noar oetkeken dat ik dit pesachmoal mit joe eten zol veurdat ik lieden mout!
16 Dit wil ik joe zeggen: ik zel t zekerwoar nait weer eten, veur dat t vervuld is in God zien riek.”
17 Dou pakte hai n beker aan, daankte God en zee: “Neem dij beker en dail hom mitnkander.
18 Ik zeg joe: van nou òf aan drink ik nait meer van wat of wienstòk geft. Nait eerder as dat God zien riek kommen is.”
19 Dou nam hai n brood, daankte God, brook t, gaf heur t en zee: “Dit is mien liggoam dat veur joe geven wordt. Dou dit tou n gedachtenis aan mie!”
20 Zo nam e ook beker noa t eten, doar e van zee: “Dizze beker is t nije verbond in mien bloud, dat veur joe vergoten wordt.

01Nou was t Pesach op handen, zo haitte t feest van Broden-zunder-gèst.
02Opperpriesters en schriftgeleerden wazzen op zuik hou of ze hom van kaant moaken konden. Ze wazzen ja baang veur t volk.
03Dou kreeg Soatan Judas, dij Iskariot nuimd wer, ain van de twaalm, in zien macht.
04Hai ging hèn en pruit mit opperpriesters en bevelhebbers hou of e hom aan heur oetlevern zol.
05Dat ston heur wel aan. En ze stemden der in tou dat ze hom geld geven zollen.
06Doar ging hai mit akkoord en hai zöchte noar n goie gelegenhaid hom aan heur oet te levern boeten t volk om

001Veur meziekmeester. n Psaalm van David.

002Gelokkeg dij ain in nood mit wieshaid helpt;
op dag van onhaail zel de HEER hom redden,

003de HEER zel hom bewoaren en in t levent holden,
men zel hom in t haile laand gelokkeg nuimen.

“Lever hom nait oet aan zien vijanden!”

004De HEER zel hom stiepen as hai zaik deelligt:
as e zaik op bèr ligt, moak ie hom weer zond.

005Ik zeg: “O HEER, wees mie genoadeg,
moak mie beter, want ik heb tegen joe zundegd.”

006Mien vijanden proaten onhaail over mie:
“Wanneer zel hai staarven en zel zien noam verdwienen?”

001Veur meziekmeester. Mit snoarenspul. n Psaalm, n laid.

002Loat God ons genoadeg wezen en ons zegen,
dat hai zien aangezicht noar ons lichten dut qs selaqs*

003en men op eerde joen weg ken,
maank ale volken joen haail.

004Dat volken joe priezen, o God,
dat volken joe aalmoal priezen.

005Dat noatsies heur nocht hebben en joechaaien,
omdat ie eerlek rechtspreken over volken

en noatsies op eerde aansturen. qs selaqs*

006Loat volken joe priezen, o God,
loat volken joe aalmoal priezen.

29-30 Dou e stoef bie Betfage en Betanië kwam, bie baarg dij ze Olievenbaarg nuimen, stuurde hai twij van zien leerlingen der op oet mit bosschop: “Goa noar t dörp tou, hier tegen joe over. Aan t begun van t dörp zel ie n vool aanbonden stoan vinden doar nog nooit ain op zeten het. Moak hom lös en breng hom hier heer.
31 As ter ain joe vragt: ‘Woarom moak ie hom lös?’ zeg den: ‘De Heer mout hom bruken.’”
32 Dijent dij der op oetstuurd wazzen, gingen hèn en t was net zo as hai heur t zegd haar.

09Zeuven weken mout ie oftellen. As zicht veur t eerst in t riepe witzoad sloagen wordt, mout ie dij zeuven weken begunnen òf te tellen.
10 Den mout ie veur de HEER, joen God, t Wekenfeest vieren mit goaven dij ie geven maggen, noargelang de HEER, joen God, joe zegend het.
11 Ie zellen deurhèn blied wezen veur de HEER, joen God, ie, joen zeun en dochter, joen sloaf en sloavin, Leviet dij bie joe touholdt, vremde, wedevraauw en wees dij ie bie joe hebben op t stee dij de HEER, joen God, oetkaizen zel om zien noam doar wonen te loaten.
12 Denk ter om, ie hebben zulm sloaf west in Egypte. Hol joe aan dizze veurschriften; kom ze noa!

01Zörg der veur dat ie in moand abib Pesach vieren veur de HEER, joen God. In moand abib het de HEER, joen God, joe ja bie nachten oet Egypte laaid.
02Den mout ie as pesachovver veur de HEER, joen God, bokken, schoapen en koien slachten op t stee dij de HEER oetkaizen zel om doar zien noam wonen te loaten.
03Ie maggen der niks bie eten dat rezen is. Zeuven doag mout ie der bie eten dat nait rezen is, t brood van verdrokken, omreden ie binnen ja kop over haals oet t laand Egypte trokken. Zo zel ie aal joen levensdoagen dag van joen oettocht oet Egypte gedenken.

001Veur meziekmeester. Van David, dainstknecht van de HEER.

002t Kwoad schuunt goddelozen in,
daip in zien haart staait hom gain ontzag veur God veur ogen.

003Hai nemt t nait al te naauw,
hai het gain benul van schuld, gain ofkeer van t verkeerde.

004Hai het mond vol van leugens en bedrog,
wies wezen en gouddoun – doar is e mit opholden,

005op bèr brudt hai zien leugens oet,
hai gaait verkeerde kaant oet,

t kwoade gaait hai nait oet zied.

006Joen gunst, o HEER, is hemelhoog,
joen traauw tot aan wolken tou,

007joen gerechteghaid as hoge baargen,
joen recht zo wied as oceoan,

mensken en daaiern red ie, o HEER.

008Wat is joen laifde wat weerd, o God,
mensken schoelen in schaar van joen vleugels,

16 Hai staait verbiesterd:
der is gainent, gainent dij tussenbaaident komt.

Doarom het zien aigen aarm hom hulpen,

zien gerechteghaid het hom ondersteund.

17 Hai dee gerechteghaid aan as n paanzer,
zette haail as n helm op kop,

dee vroak aan as n klaid,

sluig ofgunst om as n mantel.

18 Hai rekent mit elk òf noar dat e doan het:
grammiedeghaid veur zien tegenstanders,

vroak veur zien vijanden,

aailanden zet e t betoald.

09Zodounde is t recht vèr te zuiken,
en blift gerechteghaid boeten ons berèk.

Wie hopen op licht – mor kiek, niks aans as duustern.

wie wachten op helder dag – mor in donkern mout we goan.

10 As blinden grobbeln wie bie muren langs,
wie tasten as lu zunder ogen.

Wie strovveln op kloarlichten dag

of was t op routduuster oavend,

zond en aal, liek we wel doden.

11 Wie brommen altmoal as beren,
wie kloagen as koerende doeven.

Wie hopen op recht – mor dat blift oet,

op redden – mor dij komt nait in zicht.