Braif aan Hebreeërs 06
09Mor tegen joe zegd, laive mensken, wie binnen der wis van dat t ter mit joe beter veurstaait: ie kriegen t haail.
10 God is ja nait onrechtveerdeg. Hai verget nait wat of ie verzet hebben. Ook nait hou laif of ie zien noam hebben. En dat ie lu dij net as ie christen binnen, hulpen hebben en dat nog aaltied doun, verget e net zo min.
11 Mor wie willen haile geern dat elk van joe der net zo achter heer zit as e vrouger dee, tot aan dag tou dat joen hoop woar worden is.
12 Ie maggen t ter nait bie zitten loaten, mor ie mouten n veurbeeld nemen aan heur dij deur geleuf en volholden t aarfdail kregen hebben dat God heur touzegd het.
13 Dou God aan Abraham zien belofte dee, legde hai n aid òf bie zokzulm. Der was ja gainent groder as hai bie wèl of e n aid doun kon. Hai zee:
14 “Zekerwoar! Ik zel die zegen geven en dien noageslacht slim groot moaken.”
15 En zo het Abraham deur geduldeg te wachten, kregen wat hom verzegd was.
16 Mensken dounen ja n aid bie wat of groder is. Aid betaikent veur heur n woarbörg dij n èn moakt aan ale tegensproak.
17 Doarom het God aan aarfgenoamen dudelk moaken wild dat zien besloet haildaal vaststaait. Hai dee der doarom n aid op, kloar as de dag.
18 Dij twij dingen (belofte en aid) kinnen nait veraandern. Ze moaken t veur God onmeugelk te laigen. As we bie hom ons hènkommen zuiken, wor wie doardeur aanpittjed dat we vastholden aan hoop op toukomst.
19 Dij hoop is n vaast en vaaileg anker veur ons levent. Dij rakt tot haildaal achter t gedien (van tempel) aan tou.
20 Doarhèn is Jezus ons veuroet goan, veur ons best. Hai is veur aiweg en aaid hogepriester worden, krekt zo as Melchisedek.
