2 Samuël 01
012 Dit gebeurde der noa Saul zien dood: dou David Amalekieten versloagen haar, ging e weerom noar Siklag. Hai was doar al weer goud twij doag, dou kwam doar in ains op daarde dag ain oet t legerkaamp bie Saul vandoan. Zien klaaier haar e stokkendscheurd en hai haar eer op kop. Dou e bie David kwam, boog hai mit kop aan grond tou om hom te eren.
03“Woar komstoe heer?” vruig David. “Oet t leger van Israël,” zee man. “Ik heb t levent der nog net ofbrocht.”
04“Wat is ter den gebeurd? Vertel op!” zee David. “Soldoaten binnen van t slagveld vlucht,” zee man. “Der binnen n hail bult sneuveld. En Saul en zien zeun Jonatan binnen ook dood.”
05“Hou waistoe dat Saul en Jonatan dood binnen?” vruig David.
06“Nou,” zee vent, “bie touvaal kwam ik op t Gilboägebaargte, en in ains, doar zag ik Saul. Hai leunde op zien speer. Striedwoagens en peervolk van Filistijnen wazzen al stoef bie hom.
07Hai draaide zok om, zag mie en raip mie. 'Wat kin k veur joe doun?' zee ik.
08'Wèl bistoe?' vruig hai. 'Ain oet Amalek,' zee ik.
09Dou zee Saul: 'Kom hier en steek mie dood. Al bin ik nog springleventeg, mien levent is gain rooie sènt meer weerd.'
10 Dat ik ging noar hom tou en stook hom dood. Ik haar ja wel in de goaten dat hai noa zien neerloag nait laank meer te leven haar. Zien kroon en aarmbaand heb ik mitnomen. Dij binnen veur joe, meneer.”
11 Dou scheurde David zien klaaier stokkend. Dat deden ook aal zien manschoppen.
12 Zai raauwden en jammerden en atten en dronken nait tot aan oavend tou, omreden dat Saul en zien zeun Jonatan en t leger van de HEER en t volk Israël sneuveld wazzen.
13 David vruig jong dij hom t verteld haar: “Woar kwamstoe ook weer vot?” “Ik bin zeun van n Amalekiet dij hier as vremde touholdt”, zee e.
14 “Hou kreegst in dien hazzens om ons keunenk te vermoorden? De HEER zulm haar hom ja aansteld!” zee David.
16 va 15-16va* “Dit kost die de kop, en dat is dien aigen schuld. Hest dien aigen doodvonnes oetsproken. Hest ja tougeven dastoe ons keunenk dij de HEER zulm aansteld het, vermoord hest.”
