001Veur meziekmeester. Van David.
Ik zuik mien beschut bie de HEER.
Hou kin ie den tegen mie zeggen:
“Vlaig as n vogel, vlaig noar de baargen.”
002Wis en woar, goddelozen stoan kloar
mit boog al spand en pielen al richt,
zai willen in t boare duustern
d'oprechten van haart roaken.
003Wis en woar, as grondslag van zien levent votzakt,
wat kin n rechtveerdeg man den nog doun?
004Mor de HEER in zien haaileg hooghoes,
de HEER op zien troon in de hemel,
hai zöcht mit zien ogen vol aandacht,
deur glief van zien ogen keurt hai de mensken.
005De HEER keurt rechtveerdeg volk en de goddelozen.
Dij geweld bruken, doar het hai n gruwelke ofkeer van.
006n Regen van vuur en swevel stört hai over heur,
in heur beker zit niks as n störmwind.
007Want de HEER – zulm rechtveerdeg –
is wies mit wat rechtveerdeg is.
Dij oprecht is, zel zien gezicht ooit n moal zain.
