001Veur meziekmeester. Van Korachieten, n kunsteg laid
002God, mit aigen oren heb wie t heurd,
ons veurzoaten hebben ons t verteld:
t waark dat ie verzet hebben in heur doagen,
in doagen van aleer.
003Ie hebben deur joen macht aander volken verdreven en heur der wonen loaten,
dij volken heb ie kwoad aandoan en heur heb ie doar hènstuurd.
004Zai hebben zok t laand nait mit sweerd touaigend,
mit heur kracht konden zai t nait redden,
mor aal mit joen rechterhaand en deur joen macht,
hulpveerdeghaid stroalde van joe òf – ie wazzen heur goud gezind.
005Ie binnen mien keunenk, o God,
geef opdracht dat Jakob hulpen wordt.
006Mit joe krieg wie ons vijanden der onder,
oet joen noam vertrappen wie ons tegenstanders.
007Want op mien boog vertraauw ik nait
en mien sweerd zel mie nait redden,
008ie hebben ons red van ons vijanden
en dij ons hoaten muik ie te schaande.
009Wie binnen groots op God hail dag deur,
joen noam, dij priezen wie aaid en aaltied.
010 Mor nou heb ie ons verstöt en te schaande moakt,
ie trekken nait op mit ons legers,
011 ie luiten ons vluchten veur ons vijanden,
dij ons hoaten, hebben ons plunderd.
012 Ie doun ons vot as slachtschoapen,
maank volken heb ie ons oetstreud,
013 ie hebben joen volk veur niks votdoan
en der niks aan verdaind.
014 Ie hebben ons te schaande moakt bie ons noabers,
dij om ons tou wonen, belastern en bespotten ons,
015 ie hebben ons tou n gezegde moakt onder volken,
aander lu schudkoppen om ons.
016 Haile dag staait mien schaande mie veur ogen,
men kin mie t van t gezicht òf lezen,
017 omdat ik heur hou gemain ik bespot en belasterd wor,
mien vijanden zai, en lu dij zok op mie vreken willen.
018 Dit is ons aalmoal overkommen, mor wie binnen joe nait vergeten,
wie binnen nait vaals omgoan mit joen verbond,
019 ons haart wol nait van joe wieken,
ons voutstappen gingen nait van t pad òf.
020 Toch heb ie ons broken op n stee doar jakhaalzen touholden,
heb ie ons bedekt mit daibe duusternis.
021 As wie noam van ons God vergeten haren
en wie haren ons handen oetstoken noar n vremde god,
022 zol God doar den nait achter kommen wezen?
Gehaaimen van t haart ken hai ja.
023 Joa, om joe worden wie haile dag deur doodmoakt,
wie gelden as slachtschoapen.
024 Wor wakker, woarom sloap ie, Heer?
Wor toch wakker! Versteut ons nait veur aiweg en aaltied.
025 Woarom loat ie joen gezicht nait zain,
vergeet ie ons ellèn en verdrokken?
026 Want wie vervalen tou stof,
ons liggoam bakt aan grond.
027 Stoa op om ons te helpen,
verlös ons om joen traauwe laifde.
