Jozua 17
14 Jozef zien noazoaten zeden tegen Jozua: “Wie binnen mit n hail bult mensken. De HEER het ons aan distied tou ja aaltied zegend. Woarom heb ie ons mor ain paart van t laand touwezen?”
15 Jozua zee: “Joa wis, ie binnen mit n haile koppel. As ie te min roemte hebben in t baarglaand van Efraïm, den mout ie mor noar t boslaand van Perizzieten en Refaïeten goan. Goa doar bomen reuden, den heb ie roemte.”
16 “Joa mor,” zeden ze, “baarglaand allain, doar heb wie nait genogt aan. En aal dij Kanaänieten dij doar in leegte wonen, in Bet-San en steden doar omtou en in vlakte van Jizreël, hebben iesdern striedwoagens.”
17 Dou zee Jozua tegen lu van Efraïm en Manasse: “Ie binnen mit n hail bult mensken en mitnkander hail wat maans. Mor ie hebben al meer as joen paart:
18 want t baarglaand is joenent, of is t doar ook aalmoal bos. Ie huiven bomen mor te reuden en t baauwlaand dat joe dat oplevert is van joe. En wat dij Kanaänieten aangaait: of hebben ze ook iesdern striedwoagens en of binnen ze ook nog zo staark, votjoagen zel ie heur, wis en woarachteg!”
