Jeremia Baruch wordt ontzain (45: 1-5)

Indexen Jeremia (56)
Opschrift (1: 1-3)
Jeremia wordt roupen (1: 4-19)
t Volk is de HEER vergeten (2: 1- 4: 4)
Ellèn oet t noorden (4: 5-31)
n Leste inzeggen (5: 1-31)
Jeruzelem, baarg joe! (6: 1-30)
Tegen tempel en eredainst (7: 1- 8: 3)
Nait te bekeren, dit volk (8: 4- 9:23)
Gainain kin tegen de HEER aan (10: 1-16)
Haile koppel oet nkander jagd (19:17-25)
Verbroken verbond (11: 1-17)
Komplöt tegen Jeremia (11:18-12: 6)
Woar of t op oetlopt (12: 7-14)
t Taiken van lennendouk (13: 1-14)
Judoa wordt votvoerd (13:15-27)
t Taiken van dikke dreugte (14: 1-15:21)
Dag van t onhaail (16: 1-17: 4)
Vaaier oetsproaken (17: 5-18)
Sabbat (17:19-27)
waarkploats van poddebakker (18: 1-17)
Goud mit kwoad vergelden, mag dat? (18:18-23)
Vergroezelde stainen kroek (19: 1-14)
Jeremia achter troalies (20: 1-18)
Tegen keunenks van Judoa (21: 1-23: 8)
Tegen minne perfeten (23: 9-39)
Twij körven mit viegen (24: 1-10)
Vijand oet t noorden (25: 1-13)
Woarschaauwen aan volken (25:14-38)
Perfeet in kniep (26: 1-24)
Kwezzie mit perfeten (27: 1-22)
Jeremia en Chananja (28: 1-17)
Braif aan verbannen lu (29: 1-32)
Tied van vree komt ter aan (30: 1-24)
Hoop veur toukomst (31: 1-39)
Akker in Anatot (32: 1-44)
t Laand weer zo as t vrouger was (33: 1-26)
Hou of t wordt mit Sedekia en t aander volk (34: 1-22)
Rekabieten heur veurbeeld (35: 1-19)
t Verhoal over boukrol (36: 1-32)
Jeremia en keunenk Sedekia (37: 1-38:28)
Jeruzelem innomen (39: 1-18)
Gedalja, goeverneur van Judoa (40: 1-41:18)
Vlucht noar Egypte (42: 1-43:13)
n Woord veur Judeeërs in Egypte (44: 1-30)
Baruch wordt ontzain (45: 1-5)
n Woord veur volken: eerst veur Egypte (46: 1-28)
n Woord veur Filistijnen (47: 1-7)
n Woord veur Moäb (48: 1-47)
n Woord veur Ammon (49: 1- 6)
n Woord veur Edom (49: 7-22)
n Woord veur Damascus (49:23-27)
n Woord veur Aroabische stammen (49:28-33)
n Woord veur Elam (49:34-39)
n Woord veur Boabel (50: 1-51:64)
Ondergang van Jeruzelem (52: 1-27)
Judoa vottranspetaaierd (52:28-34)

Jeremia 45

01Dou Baruch, zeun van Neria, in t vaaierde joar van keunenk Jojakim van Juda, zeun van Josia, ales wat Jeremia véúrzegd haar in boukrol opschreven haar, zee profeet tegen hom:
02“Dit zegt de HEER, de God van Israël, tegen die, Baruch:
03Doe zeest: 'O wai mie! De HEER moakt mien lieden aal slimmer. Ik krimp van pien, ik kin nait meer, naargens vin k verlichten!'
04Dit zegt de HEER: Ik breek òf wat ik opbaauwd haar, ik rop tou grond oet wat ik plant haar en dat in t haile laand!
05Doe hest veur die zulm hoge verwachtens. Verwacht mor nait te veul. Want rampen stuur ik òf op elk dij leeft – godssproak van de HEER. Dat zodounde wees mor blied dat ik die t levent ter ofred, woar ofstoe ook hèn gaaist!”

Scroll naar boven