Ezechiël 19
01Doe most n kloaglaid zingen goan over Israël zien vorsten:
02'Wat n pracht van n laiwin was joen moeke maank laiwen!
Tussen laiwen brochde ze heur jongen groot.
03Ain van heur jongen keurde ze oet. Hai wer n staarke laiw,
hai leerde t roven, alderdeegs mensken vrat e op.
04Volken vernammen van hom en vongen hom in vaalkoel,
mit hoaken in neus nammen ze hom mit, tot aan Egypte tou.
05Dou ze zag, dat ze vergees wachten dee, heur hopen van gain nut was,
keurde ze n aander van heur jongen oet. Ook hai wer n staarke laiw.
06Zo laip e rond maank laiwen,
hai leerde t roven, alderdeegs mensken vrat e op.
07Hai vernailde heur pelaaizen,f + t Hebreeuws is hier onzeker. Kin ook: “Hai kon heur wedevraauwen.”f* legde elke stad in puun.
Heurden ze hom brollen, bewoners van t laand, den werden ze stil en kèl.
08Volken van kontrainen rondomheer, kwammen op hom òf.
Ze smeten heur net over hom hèn en vongen hom in vaalkoel.
09Ze deden hom hèlster om en nammen hom mit, mit hoaken in neus.
In n net sleepten ze hom noar Babel en zien keunenks,
zien brollen was nait meer te heuren op baargen van Israël.
10 Dien moeke was n wiendroef, net as doe bie wotter poot,
dij vruchten druig en n sjène takken, der was ja wotter zat.
11 Zien takken werden staark, machteg as staf van n keunenk,
hoog klom e op, zichtboar in wolken mit aal zien bloaren.
12 Dou wer e oet kwoadens tou grond oet ropt en deelsmeten,
oostewind verschruide zien droeven,
zien takken werden ofscheurd en verdreugden,
staarkste wer deur t vuur verteerd.
13 Nou staait e in woestijn,
in n streek van dreugte en dörst.
14 Oet zien stam sluig t vuur dat zien twiegen en droeven verteerde,
gain staarke tak het e meer over,
staf van keunenk is e kwiet worden.'”
