2 Samuël 18
19 Achimaäs, Sadok zien zeun, vruig Joäb: “Mag ik koerier wezen en keunenk tieden brengen dat de HEER hom recht doan het en hom verlöst het van zien vijanden?”
20 “Nee,” zee Joäb, “dizze raais nait! n Aander moal, mor vandoag nait. Hest ja gain goud nijs, omreden keunenk zien zeun is dood.”
21 Dou gaf Joäb odder aan n Ethiopiër: “Vertel aan keunenk wast zain hest!” Hai boog veur Joäb en runde vot.
22 Mor Achimaäs huil aan en zee: “Loat mie in aals gevaal achter hom aangoan.” “Woarom dat toch, jong?” zee Joäb. “Dij bosschop levert die ja niks op.”
23 “Wat zol t? t Kin mie niks schelen,” zee Achimaäs. “Tou den mor,” zee Joäb – en vot was Achimaäs. Hai ging liek deur vlakte van Jordaan en zo kwam e Ethiopiër alderdeegs nog veur.
24 David zat in roemte tussen baaide poortgebaauwen en n oetkiek ston bovenop muur. Inains kreeg e ain in t vezaaier dij der aan runnen kwam, haildaal allenneg.
25 Hai raip noar ondern, noar keunenk: “Doar komt ain aan runnen, hai is allenneg!” “As e allenneg is,” zee keunenk, “den het e nijs.” Haardloper kwam al noader en noader.
26 Oetkiek raip noar poortwachter: “Komt nog ain aan runnen, ook allenneg!” “Den is dat ook n koerier,” zee keunenk.
27 “Aan zien lopen te zain kon dij eerste wel Achimaäs wezen, Sadok zien zeun,” zee oetkiek. “n Beste kerel,” zee keunenk, “dij komt wis mit n goie tieden.”
28 “t Is aal goud!” raip Achimaäs keunenk tou en boog daip veur hom. Dou zee e: “Goddaank! De HEER, joen God, het ofrekend mit aal t repallie dij t op joe veurzain haar.”
29 Mor keunenk vruig: “Is t aal goud mit mien jong, mit mien Absalom?” Achimaäs zee: “Ik zag wel n grode oploop van volk, krekt dou joen knecht Joäb mie votstuurde, mor k wait t rechte der nait van.”
30 “Wacht hier even,” zee keunenk. Achimaäs ging aan zied stoan.
31 Doar kwam Ethiopiër al aan. “k Heb goud nijs veur joe, mien heer en keunenk,” zee e. “Vandoag het de HEER joe recht doan en van aal joen vijanden verlöst.”
32 “Is t aal goud mit mien jong, mit mien Absalom?” vruig keunenk. “Mien heer en keunenk,” zee Ethiopiër, “t mag aal joen vijanden en aal dij tegen joe opstoan en joe kwoad doun willen net zo vergoan as dij jong!”
01Haildaal oetstuur zunderde keunenk zok òf in n opkoamer boven poort. Hai jammerde aalwegdeur: “Absalom, mien jong, mien Absalom. Was ik mor dood in dien stee, Absalom, mien jong, mien jong!”
02Ze vertelden aan Joäb: “Begriep toch ais aan, nou zit keunenk vrachteg toerloos te reren en te jammern om Absalom!”
03Veur aal zien volk wer dij dag n dag van raauw in stee van overwinnen, dou zai heurden dat keunenk zo aldernoarste slim raauwde om zien zeun.
04Soldoaten slopen dij dag as daiven stad in, krekt as n leger dij zok schoamt dat ze der oetknepen binnen.
05Keunenk haar zien gezicht toudekt en schraifde t oet: “Absalom, Absalom, mien jong, mien jong!”
06Dou stapte Joäb op keunenk òf en zee: “Schoamachteg zo as ie joe aanstellen tegenover aal joen knechten. En dat nog wel nou ze dizze dag joen levent red hebben en dat van joen zeuns en dochters, joen vraauwlu en bievraauwen.
07Nou komt t aan t licht dat ie joen vijanden geern lieden maggen en dat ie joen vrunden hoaten. Ie loaten wel blieken dat ie joen ofsieren en manschoppen niks in reken hebben. Joa, nou wait ik dat joe t niks schelen kin dat wie altmoal dood wazzen as Absalom nog mor leefde.
08Gain gemier! Nou in t èn, en noar boeten! En spreek joen soldoaten zo tou, dat ie heur bie t haart kriegen. Want bie de HEER, ik sweer joe, as ie dat naít doun, den blift ter vannaacht gainain meer bie joe. En dat zol slimmer veur joe wezen as aal t meleur dat joe overkommen is van joen jonge joaren òf tot nou tou.”
09Dou kwam keunenk in t èn en ging in poort zitten. Dou zien soldoaten heurden: “Hai is ter weer!” trokken ze aalmoal in optocht bie hom langs.