Genesis 31
43 Dou zee Laban tegen Jakob: “Dizze vraauwlu binnen mien dochters, dizze kinder binnen mien kinder, dit vij is mien vij. Aal wat ie zain is van mie! Wat zol ik mien aigen dochters en kinder dij ze kregen hebben, den aandoun?
44 Loat wie as bewies n verbond sloeten tussen ons baaident.”
45 Dou kreeg Jakob n stain, zette dij recht in t èn as n gedenkstain.
46 Jakob zee tegen zien femilieleden: “Zuik stainen bie nkander!” Dou zöchden ze stainen bie nkander, muiken der n bult van en huilen moaltied bie dij bult.
47 Laban nuimde t stee Jegar-Sahaduta en Jakob nuimde t Gal-Ed.
48 Dou zee Laban: “Dizze stainbult is van vandoag òf aan n taiken tussen die en mie.” Doarom kreeg e de noam Gal-Ed,
49 en hai wer ook Mispa nuimd. “Want,” zee e, “de HEER mout die en mie in t oog holden as wie nait bie nkander binnen.
50 Astoe mien dochters vernedern zolst en astoe noast mien dochters aander vraauwlu nemen zolst, ook al is der gain mensk bie, God is getuge tussen die en mie.”
51 Wieder zee Laban tegen Jakob: “Dizze stainbult en dizze gedenkstain binnen baaident getugen.
52 Zekerwoar, dizze stainbult zel ik nait verbie trekken om noar die tou te goan mit kwoade bedoulens en doe net zo min.
53 God van Abraham, God van Nachor, God van heur voader, zel ons rechter wezen.” Dou legde Jakob der n aid op òf in noam van de God, doar zien voader Isaak daip ontzag veur haar.
54 Jakob brochde n ovver op dij baarg en nuigde zien femilie veur t moal. Zai atten en brochten naacht deur op baarg.
01Aanderdoagsmörgensvroug gaf Laban zien zeuns en dochters n doetje, zegende heur en ging weerom noar zien aigen stee.
