Ezechiël 37
15 Ik kreeg dit woord van de HEER:
16 “Manmensk, pak n stok holt en schrief doar op: 'Juda, en Isrelieten dij bie hom heuren.' Pak den nog n stok holt en schrief doar op: 'Jozef' – dat is t stok holt van Efraïm – 'en t haile volk van Israël dat bie hom heurt.'
17 Dou ze den bie nkander en moak ter ain stok van, zodast zo t rekent ain stok holt in haand hest.
18 En as dien laandslu den vroagen: 'Wilstoe ons ais vertellen wat ofstoe hier mit mainst?'
19 zeg den: 'Dit zegt God, de HEER: Ik pak t stok holt van Jozef – dat was Efraïm ja – en van Israël zien stammen dij bie hom heuren, en ik leg dat tegen t stok holt van Juda aan. Ik moak ter ain gehail van, in mien haand zellen ze ain stok worden.'
20 Stokken holt doarstoe op schreven hest, mostoe dudelk zichtboar in haand holden.
21 Ondertussen most zeggen: 'Dit zegt God, de HEER: Ik hoal Isrelieten vot bie volken doar ze te laande kommen binnen, ik zel ze overaal vandoan bie nkander brengen en ze noar aigen grond weeromkeren loaten.
22 Ik zel ain volk van heur moaken in t laand en op baargen van Israël. Ain keunenk zel over heur aalmoal regaaiern. Ze zellen nait laanger oet twij volken bestoan en verdaild wezen in twij keunenkrieken.
23 Ze zellen zok nait meer onraain moaken mit heur drekgoden en heur aldervrezelkste misdoaden. Ik zel heur verlözzen van heur ontraauw doar ze zok mit bezundegd hebbenf + Kin ook vertoald worden as: “oet aal heur woonsteeën doar ze zundegd hebben”.f* en ik zel heur zuver moaken. Zai zellen mien volk wezen en ik heur God.
24 David, mien knecht, zel heur keunenk wezen, en mit nkander zellen ze ain hedder hebben. Mien regels zellen ze holden en noar mien wetten zellen ze doun.
25 Ze zellen wonen in t laand dat ik aan mien knecht Jakob geven heb, t laand van joen veurolden. Zai, heur kinder en heur klaainkinder zellen doar wonen veur aaid. En mien knecht David zel veur aaid heur vorst wezen.
26 Ik sloet mit heur n verbond dat heur vree woarbörgt, n verbond dat aiweg duren zel. Ik zel heur n woonstee geven dij blift en ik zel heur machteg in getal moaken. Mien haailegdom zel veur aaid middenmaank heur stoan.
27 Bie heur zel ik wonen. Ik zel heur God wezen en zai mien volk.
28 En volken zellen besevven dat ik, de HEER, Israël haaileg moak, want mien haailegdom staait veur aaid middenmaank heur.'”
