Deuteronomium Over eerstelingen (26: 1-11)

Indexen Deuteronomium (55)
Mozes kikt weerom (1: 1- 3:29)
Vermoanen zok aan wet te holden (4: 1-40)
Vrijsteden aan aanderkaant Jordaan (4:41-43)
Wetgeven (4:44- 6: 3)
t Grode gebod (6: 4-25)
Omgang mit aander volken (7: 1-26)
Weest dankboar (8: 1-20)
Weest nait aigenwies (9:1-10:11)
Geheurzoamhaid (10:12-22)
Zegen en vluik (11: 1-12: 1)
t Ovverstee (12: 2-28)
Woart joe veur ofgoden (12:29-13:19)
Gain haaidens raauwgebroek; raaine en onraaine daaiern (14: 1-21)
Tienden (14:22-28)
t Sabbatsjoar (15: 1-18)
Eerstelingen van t vij (15:19-21)
Grode feesten (16: 1-17)
Rechtsproak en zuvere eredainst (16:18-17:18)
Keunenk (17:14-19)
Rechten van priesters en Levieten (18: 1- 8)
Woarzeggerij en profetie (18: 9-22)
Vrijsteden (19: 1-13)
Tegen laandroof en leugenachtege getugen (19:14-21)
Oorlogswetten (20: 1-20)
Moord deur n onbekende (21: 1- 9)
Kriegsgevangen vraauw (21:10-14)
t Eerstgeboorterecht (21:15-17)
Tegendroadske zeun (21:18-21)
Begraffenis noa doodstraf (21:22-23)
Over kwietroakte bezittens (22: 1- 4)
Alderhande veurschriften (22: 5-12)
Wetten op t traauwen (22:13-29)
Zuverhaid van gemainte (23: 1- 9)
Regels veur t legerkaamp (23:10-15)
Aander veurschriften (23:16-26)
Over schaaiden en vannijs traauwen (24: 1- 5)
Over rechten van noaste en baarmhaarteghaid (24: 6-22)
Nait vraid wezen (25: 1- 4)
t Swoagerhuwelk (25: 5-10)
Nog meer veurschriften (25:11-19)
Over eerstelingen (26: 1-11)
Tienden nog ais (26:12-19)
Gedenkstainen en altoar op Ebal (27: 1-10)
Zegen op Gerizim; vluik op Ebal (27:11-26)
Zegens en vervluikens (28: 1-68)
t Verbond vernijd (28:69-29:28)
Verlözzen noa beraauw (30: 1-10)
Woar of t op aan komt (30:11-20)
Jozua (31: 1- 8)
t Veurlezen van wet (31: 9-13)
Veurzeggen van Izrel zien ofvaal (31:14-30)
t Laid van Mozes (32: 1-43)
Leste vermoanen van Mozes (32:44-52)
Zegen van Mozes (33: 1-29)
Mozes staarft (34: 1-11)

Deuteronomium 26

01As ie in t laand kommen dat de HEER, joen God, joe as aarfdail geft en ie t in bezit nomen hebben en der in wonen,
02den mout ie van ale vruchten dij ie van t laand dat de HEER, joen God, joe geft, eerste vrucht nemen, in n körf doun en noar t stee brengen dij de HEER, joen God, verkaizen zel om doar zien noam wonen te loaten.
03As ie bie priester kommen dij den dainst het, den mout ie tegen hom zeggen: “Vandoag verkloar ik veur de HEER, joen God, dat ik kommen bin in t laand doar de HEER van onder aid aan ons veurolders beloofd het om t aan ons te geven.”
04Priester nemt körf den van joe aan en zet dij veur t altoar van de HEER, joen God.
05Den mout ie veur de HEER, joen God, plechteg verkloaren: “Mien voader was n Arameeër. Hai swon om en trok mit n luddek koppeltje volk noar Egypte en huil doar tou as vremde. Hai wer doar tou n groot volk, staark en machteg.
06Egyptenoars hebben ons min behandeld, zai huilen ons onder knoet en luiten ons sloavenwaark doun.
07Dou heb wie de HEER aanroupen, God van ons veurolden. De HEER heurde ons aan en zag ons ellèn, ons knooien en ons verdrokt worden.
08De HEER het ons tou Egypte oet hoald mit staarke haand en oetstoken aarm, mit grode verschrikkens, taikens en wonders.
09Hai het ons noar dit stee brocht en ons dit laand geven, laand dat overlopt van melk en hunneg.
10 Dat hier breng ik eerste vruchten van grond dij ie, o HEER, mie geven hebben.” Ie mouten ze deelzetten veur de HEER, joen God, en joe deelboegen veur de HEER, joen God.
11 Wees den blied om aal t goie dat de HEER, joen God, aan joe en joen hoes geven het: ie, en Leviet en vremde dij in joen hoes touholdt.

Scroll naar boven