Jesaja 23
01Oetsproak over Tyrus.
Jammer en jeuzel mor, schepen van Tarsis,
want ale hoezen binnen vot.
Dou ze thoeskwammen oet t laand
van Kittiërs is t heur dudelk worden.
2-3 Lammentaaier mor, ie dij aan kust wonen,
kooplu van Sidon, dij heur schippers stuurden
over zee en ale wiede wotter, noar ale kanten.
t Koorn van Sichor
en opbrengst van t laand aan Nijl,
dat is joen inkommen,
van handel mit volken mout ie t hebben.
04Schoam joe, Sidon, want trötse börg aan zee, zegt:
“k Heb gain vloagen meer
en kinder breng k nait meer in wereld,
k heb gain jonges meer om groot te brengen
en gain wichter om opgruien te loaten.”
05As Egyptenoars dit te heuren kriegen,
huvern ze t oet,
om t nijs over Tyrus.
06Steek zee over noar Tarsis,
jaauwster t mor oet, lu bie kust weg.
07Is dat fleurege stad nou oet laankmanstieden,
stichter van kolonies in kontrainen wiedvot?
08Wèl het zo'n besloet over Tyrus nomen,
over stad, dij eertieds kronen oetdailde,
dij zien kooplu vorsten wazzen,
zien handelslu bie groten van wereld heurden?
09De HEER van de machten het dit besloten,
om heur verwoande tröts te breken,
en hoge heren van wereld te vernedern.
10 Beaarbaid joen laand mor, dochter Tarsis,
krekt as ze doun aan Nijl,
want mit scheepsbaauw is t doan en oet.
11 De HEER stekt zien haand oet over zee,
keunenkrieken let e trillen van benaauwdens,
hai geft odders om börgen van Kanaän te vernailen.
12 Doe zelst nait laanger maaldaarten wezen, schonden dochter Sion!
In t èn! Zee over noar Kittiërs –
mor dochst dat die doar rust gund wer?
13 Hier, kiek mor ais noar t laand van Chaldeeërs:
dat volk bestaait nait meer.
Assyrië bestemde heur kontraain veur wilde daaiern.
Gevechtstoorns hebben ze der hèn zet,
zien pelaaizen deelhoald,
n dikke puunbult hebben ze der van moakt.
14 Jammer en jeuzel mor, schepen van Tarsis,
want joen bolwaark is vernaild.
15 Dij dag zel Tyrus vergeten worden, seuventeg joar laank, t levent van n keunenk – zo laank. Mor aan t èn van dij seuventeg joar zel t Tyrus net zo vergoan as hoer in dat taimke:
16 Pak dien citer,
en loop deur stad,
doe vergeten hoer.
Blief mor zingen en speulen
zo laank en zo goud ast kinst:
meschain dat ze nog ais aan die denken!
