Joël 02
18 Den zel de HEER t veur zien laand opnemen en omdenken hebben mit zien volk.
19 De HEER geft zien volk dit antwoord: Ik zel joe weer roem en rij veurzain van koorn, wien en eulie. Ik zel joe nait laanger oetsliepen loaten deur aander volken.
20 Ik zel joe ofhelpen van vijand oet t noorden. Ik zel hom bie joe vandoan joagen noar n dreug en onbegoanboar laand. Ik zel hom oetnkander bìnzeln noar t oosten en noar t westen en in zee zel ik hom drieven. En n staank dat ter van kommen zel! n Bedurven lucht komt ter òf van wèl zokke machtege doaden dee.
21 Wees nait baang meer, baauwlaand,
joechaai en wees blied!
De HEER dut machtege doaden!
22 Wees nait baang meer, daaiern in t wild!
In woestijn wordt ales weer gruin,
bomen boegen onder vruchten,
viegeboom en wiendroef geven roem en rij.
23 En ie, kinder van Sion, wees blied,
joechaai oet volle bòrst om de HEER, joen God!
Regen geft hai, dat ie der lekker vris bie worden,
wotter let hai over joe deelkommen in overvloud,
vrouge regen en loate regen, elk op zien tied.
24 Dörsdeel ligt weer vol koorn,
paarskoep lopt over van wien en eulie.
25 Ik zel joen schoa vergouden: aal dij sprinkhoanen, swaarm noa swaarm, mien grode leger, dij joen gemoak van joaren opvreten hebben.
26 Ie zellen weer zat te eten hebben, joa, meer as genogt, en noam van de HEER, joen God, zel ie groot moaken. Ik heb t ja wonderwel mit joe regeld. En nooit meer zellen ze mien volk oneer aandoun.
27 Den zel ie erkennen dat ik middenmaank Israël mien woonstee heb. Dat ik, de HEER, joen God bin en aans gainain. En nooit meer zellen ze mien volk oneer aandoun.
01Doarnoa zel t zó tougoan:
Ik zel mien gaist oetgaiten over aal wat leeft.
Joen zeuns en joen dochters zellen profetaaiern,
ol mensken zellen dreumen kriegen
en jonkvolk zugt viziounen.
02Alderdeegs over sloaven en sloavinnen
zel ik in dij doagen mien gaist oetgaiten.
03Taikens zel ik doun aan hemel en op eerde:
bloud en vuur en zoelen van rook.
04Zun veraandert in duusternis
en moan in bloud –
den komt dag van de HEER,
groot en geweldeg.
05Elk dij de HEER zien noam aanropt, zel ontkommen.
Wieken kin e noar Sion, in Jeruzalem,
de HEER het joe dat touzegd en beloofd.
Red wordt, elk dij hai ropt.
