Jesaja 61
01Gaist van God, de HEER, is op mie,
want zaalfd het mie de HEER.
Hai het mie stuurd om aarme lu
goud nijs te verkundegen,
om broken haarten te verbinden,
om gevangenen op vrije vouten te zetten
en dij in t hok zitten in open lucht,
02om oet te roupen t genoadejoar van de HEER,
dag van vergelden veur ons God,
om te troosten aal dij treuren,
03om aan dij van Sion in treur zitten,
n kroon te doun in stee van aask,
lekkerroek in stee van raauwgoud,
n fleureg klaid veur n mismoudeg haart.
“Ekkelbomen van haail,” zel men ze nuimen,
poot deur de HEER, zien eerbewies.
04Brekvalen van aiwen heer worden weer opbaauwd,
puunbulten oet laankmanstieden weer opklanderd.
Weer as nij worden verrinnewaaierde steden moakt,
aal wat in puun lag, zo laank as t mensken heugt.
05Vremden zellen joen vij waaiden,
boetenlanders joen laand bebaauwen
en joen droevetoenen doun.
06Mor ie worden nuimd De HEER zien priesters,
bie God in dainst, zegt men van joe.
Mit volken heur riekdom zel ie joe vernuvern,
pronken zel ie mit heur glaans en glorie.
07Omdat heur schaande dubbeld zo groot was,
en spot en spij heur paart,
doarom kriegen ze in aigen laand
nou dubbelde riekdom weerom,
aiwege bliedschop is heur dail.
08Want ik, de HEER, hol van wat recht is,
n ofgries heb ik van roven en roppen.
Ik dou heur eerlieks heur loon,
n aiweg verbond zel ik mit heur sloeten.
09Heur noazoaten worden bekend bie volken,
heur noageslacht bie noatsies.
Aal dij heur zugt, zel heur herkennen:
“Joa, zai binnen t geslacht, zegend deur de HEER!”
10 Om de HEER bin ik deurhèn blied,
ik jubel en joechaai om God.
Hai het mie aantrokken mit pronkklaid van genoade,
mantel van haail om mie tou sloagen,
net as brudegom n kraans op zet
en t bruudje zok siert mit heur pronk.
11 Joa, zo as op t laand gewas opkomt,
zo as toen t zaaizoad oetspieren let,
zo let God, de HEER, joen haail oetkiemen
joen glorie veur t oog van volken schittern.
01Om Sion wil k mie nait stil holden,
oet laifde veur Jeruzalem gun k mie gain rust,
veurdat zien haail stroalt as t rodoagen
en zien redden as n brandende fakkel.
02Volken zellen joen haail zain,
ale keunenks joen glorie.
Ze doun joe n nije noam,
zulm vaststeld deur de HEER.
03n Schitternde kroon zel ie wezen
in haand van de HEER,
n diadeem as veur n keunenk
in haand van joen God.
04Nait laanger zel men joe nuimen Verloaten Vraauw,
tegen joen laand nait meer zeggen Verloaten Grond.
Mor ie zellen haiten Mien Laiverd,
en joen laand Mien bruudje.
Want de HEER het joe laif
en joen laand zel weer traauwd wezen.
05Zo as n jongkerel n wichtje traauwt,
zo zel hai, joen baauwheer, mit joe traauwen.
Zo blied as brudeman is mit zien bruud,
zo zel joen God blied wezen mit joe.
06Op joen muren, Jeruzalem, heb ik wachtposten zet;
nooit maggen ze zok stil holden, haile dag en haile naacht nait.
Veur joe, dij de HEER opropt,
is ter gain rust of duur.
07Gun hom ook gain rust,
tot hai Jeruzalem weer in odder brengt
en lof der van zingt over haile eerde.
08n Aid het de HEER der op doan bie zien rechterhaand
en bie zien staarke aarm:
“Nooit meer geef ik joen koorn
te eten aan joen vijanden;
nooit meer drinken vremden wien
doar ie veur bokseld hebben.
09Zai dij t koorn inhoalen, zellen t zulm ook eten,
zai zellen de HEER der om priezen,
dij droeven plokken, zellen wien der ook van drinken,
in veurhòf van mien haailegdom.”
10 Vooruit, goa tou poorten oet noar boeten,
moak veur t volk boan der deur.
Hoog stroaten op! Omhoog der mit, roem stainen op,
steek veur t volk banier in lucht.
11 Dit let de HEER omroupen
tot aan t èn van wereld tou:
“Zeg tegen dochter van Sion:
'Joen redden komt ter aan!
Zien loon het hai bie zok,
wat hai kloarkregen het, nemt e mit.'”
12 Men nuimt heur “t Haaileg volk,”
“Mensken dij de HEER verlöst het,”
en tegen joe zeggen ze “Noar zöcht,”
en “Stad Nooitverloren.”
