Ezechiël 33
23 Ik kreeg dit woord van de HEER:
24 “Manmensk, lu dij nou op puunbulten van t laand van Israël wonen, zeggen: 'Abraham was mor allenneg en toch kreeg e t haile laand in aigendom. Wie binnen mit n haile bult, dat t laand is wis en zeker aan ons geven en blift ons aigendom.'
25 Zeg tegen heur: 'Dit zegt God, de HEER: Ie eten vlaais doar t bloud nog in zit, ie hebben allenneg oog veur joen drekgoden, ie vergaiten bloud – en ie willen t laand in aigendom hebben?
26 Ie vertraauwen op joen sweerd, vreten aldernoarste dingen oet, men schendt aandermans vraauw – en ie willen t laand in aigendom hebben?'
27 Dit mostoe tegen heur zeggen: 'Dit zegt God, de HEER: Zo woar as ik leef, dij nog op puunbulten woont, zel valen deur t sweerd, dij doar boeten leeft, geef ik aan wilde daaiern dat dij heur opvreten, en dij in holen en spelonken touholdt, zel staarven aan pest.
28 Van joen laand moak ik n wildernis doar gain mensk meer touholdt, der komt n èn aan joen kracht doar ie zo grootsk op binnen, en baargen van Israël zellen n wildernis wezen, doar gainain meer deurhèn trekt.
29 As ik om dij aldernoarste dingen dij ze doan hebben van t laand n vrezelke wildernis moakt heb, zellen ze besevven dat ik de HEER bin.'
30 Wat die aanbelangt, manmensk, dien laandslu doun niks aans as proaten over die. Bie stadsmuur en bie deuren van heur hoezen zeggen ze tegen nkander: 'Kom aan, loat ons ais lustern noar wat of de HEER ons te zeggen het!'
31 Ze kommen in dikke koppels op die òf, goan tegen die over zitten, lustern noar dien woorden, mor der noar doun? Ho mor! 'Mooie woorden!' zeggen ze fiemelachteg en ze denken allenneg mor om heur aigen perfiet.
32 Doe bist veur heur nait meer as n zanger dij over laifde zingt, mit n mooie stem, ain dij goud speulen kin. Ze heuren aal noar wat ofstoe zegst, mor ze doun der nait noar.
33 Mor as t onhaail komt – en dat dut t! – zellen ze besevven dat ter n profeet maank heur touholden het.”
