Jeremia Judoa wordt votvoerd (13:15-27)

Indexen Jeremia (56)
Opschrift (1: 1-3)
Jeremia wordt roupen (1: 4-19)
t Volk is de HEER vergeten (2: 1- 4: 4)
Ellèn oet t noorden (4: 5-31)
n Leste inzeggen (5: 1-31)
Jeruzelem, baarg joe! (6: 1-30)
Tegen tempel en eredainst (7: 1- 8: 3)
Nait te bekeren, dit volk (8: 4- 9:23)
Gainain kin tegen de HEER aan (10: 1-16)
Haile koppel oet nkander jagd (19:17-25)
Verbroken verbond (11: 1-17)
Komplöt tegen Jeremia (11:18-12: 6)
Woar of t op oetlopt (12: 7-14)
t Taiken van lennendouk (13: 1-14)
Judoa wordt votvoerd (13:15-27)
t Taiken van dikke dreugte (14: 1-15:21)
Dag van t onhaail (16: 1-17: 4)
Vaaier oetsproaken (17: 5-18)
Sabbat (17:19-27)
waarkploats van poddebakker (18: 1-17)
Goud mit kwoad vergelden, mag dat? (18:18-23)
Vergroezelde stainen kroek (19: 1-14)
Jeremia achter troalies (20: 1-18)
Tegen keunenks van Judoa (21: 1-23: 8)
Tegen minne perfeten (23: 9-39)
Twij körven mit viegen (24: 1-10)
Vijand oet t noorden (25: 1-13)
Woarschaauwen aan volken (25:14-38)
Perfeet in kniep (26: 1-24)
Kwezzie mit perfeten (27: 1-22)
Jeremia en Chananja (28: 1-17)
Braif aan verbannen lu (29: 1-32)
Tied van vree komt ter aan (30: 1-24)
Hoop veur toukomst (31: 1-39)
Akker in Anatot (32: 1-44)
t Laand weer zo as t vrouger was (33: 1-26)
Hou of t wordt mit Sedekia en t aander volk (34: 1-22)
Rekabieten heur veurbeeld (35: 1-19)
t Verhoal over boukrol (36: 1-32)
Jeremia en keunenk Sedekia (37: 1-38:28)
Jeruzelem innomen (39: 1-18)
Gedalja, goeverneur van Judoa (40: 1-41:18)
Vlucht noar Egypte (42: 1-43:13)
n Woord veur Judeeërs in Egypte (44: 1-30)
Baruch wordt ontzain (45: 1-5)
n Woord veur volken: eerst veur Egypte (46: 1-28)
n Woord veur Filistijnen (47: 1-7)
n Woord veur Moäb (48: 1-47)
n Woord veur Ammon (49: 1- 6)
n Woord veur Edom (49: 7-22)
n Woord veur Damascus (49:23-27)
n Woord veur Aroabische stammen (49:28-33)
n Woord veur Elam (49:34-39)
n Woord veur Boabel (50: 1-51:64)
Ondergang van Jeruzelem (52: 1-27)
Judoa vottranspetaaierd (52:28-34)

Jeremia 13

15 “Leg joen oor te lustern,
wees ter nait te groot veur!

De HEER het t woord.

16 Geef eer aan de HEER, joen God,
veurdat hai t duuster worden let,

veurdat ie over joen vouten stroekeln

in schemer van baargen.

Ie haren licht verwacht,

mor hai moakt t routduuster,

veraandert ales in swaarde naacht.

17 As ie nait lustern,
zel ik in stilte reren

om dij tröts van joe,

troanen stromen mie over wangen

omdat koppel van de HEER

vottranspetaaierd wordt.

18 Zeg tegen keunenk en zien moe:
Kom van joen hoge troon òf,

want dij pracht-kroon

is joe van kop ofrold.

19 Steden van Negev blieven op slöt,
gainain kin der in kommen.

Juda wordt votvoerd

tot leste man.

20 Kiek es omhoog!
Zai wèl doar aankomt oet t noorden vandoan.

Jeruzalem, woar is koppel dij joe aanvertraauwd wer,

dij prachtege schoapen, woar binnen ze bleven?

21 Wat zol ie der van zeggen
as vrijers van eertieds

ais boas over joe werden?

Zol ie nait krimpen van pien

as n vraauw mit vloagen?

22 Ie vroagen joe òf:
'Woarom komt mie dit altmoal over?'

Omdat ie joe zo bot misdroagen hebben,

wordt joen klaid joe optild,

en kommen ze joe te noa.

23 Kin ain oet Nubië meschain
kleur van zien hoed veraandern,

of n panter zien vlekken?

Net zo min kin ie t goie doun,

bedreven as ie binnen in t kwoad.

24 Doarom joag ik ze oet nkander
as stro in wind.

25 Dat is t löt, dat ik joe toupaart,
omdat ie mie vergeten hebben

en op ofgoden vertraauwen

– godssproak van de HEER.

26 Ikzulm til joe t klaid omhoog tot over kop,
dat elk joen blode gat zain kin,

27 joen klongelderij en joen gaaile lusten,
joen schandoaleg houern en snouern.

Op högten en op vlaktes

heb ik joen ofgodsbeelden wel zain.

Bekloag joe, Jeruzalem!

Houlaank mout dit nog duren,

woar is joen eer?”

Scroll naar boven