Ezechiël 26
01In t elfde joar, op eerste dag van moand, kreeg ik dit woord van de HEER:
02“Manmensk, Tyrus het over Jeruzalem roupen: 'Hoera! Kiek ais hou of poort van volken verrinnewaaierd is! Hai staait veur mie open! Nou e in puun ligt, kin ik volop kriegen!'
03Doarom zegt God, de HEER: Ik zel die, Tyrus! Ik zel n stroom volken op die ofsturen. As golven van zee zellen ze op die aanstörmen.
04Tyrus zien muren zellen ze verrinnewaaiern en zien toorns deelhoalen. Ik zel der alderdeegs t stof oet votvegen. Ik zel n koale rots van stad moaken,
05n stee doar je netten ophangen te dreugen, midden in zee. Ik heb sproken – zegt God, de HEER. Tyrus wordt n roof veur aander volken,
06en zien dochtersteden op vaaste waal zellen oetmoord worden deur t sweerd. Ze zellen waiten dat ik de HEER bin.
07Want dit zegt God, de HEER: Ik zel Nebukadnessar, keunenk van Babylonië, keunenk van aal keunenks, noar die, Tyrus, optrekken loaten. Hai komt oet t noorden vandoan, mit peerden, woagens en ruters op peerd, mit n groot en staark leger.
08Hai zel dien dochters op vaaste waal oetmoorden mit t sweerd en tegen die zel hai n staarke waal en n störmdaam opsmieten. Doarbie worden zien soldoaten beschaarmd deur schilden.
09Zien störmram zel e op dien muren beuken loaten, dien toorns zel e mit breekiesders deelhoalen.
10 Hai komt mit zo'n sjène peerden op die òf dastoe onder t stof te zitten komst. As e deur dien poorten trekt, zellen muren trillen van aal t spektoakel van ruters en roaden en woagens, net of stad openreten wordt.
11 Houven van peerden stampen dien stroaten stokkend. Hai zel dien volk doodmoaken mit zien sweerd, dien machtege zoelen zellen tegen de vlakte goan.
12 Dien riekdommen worden roofd, dien negootsie plunderd, dien muren ondersteboven hoald en dien prachthoezen worden ofbroken. Aal stainen, aal holtwaark en aal puun – t verswint aalmoal in zee.
13 Dien zingen loat ik opholden, gainain zel klank van dien lieren nog heuren.
14 Ik moak n koale rots van die, n stee om netten te dreugen, nooit meer zelst opbaauwd worden. Ik, de HEER, heb sproken – dat zegt God, de HEER.
15 Dit zegt God, de HEER, tegen Tyrus: Kusten en aailanden zellen schudden deur t donzen van dien vaal, bie t kaarmen van dien gewonden, as ter binnen dien muren n moordpertij aanricht wordt.
16 Aal vorsten van zee zellen van heur troon ofkommen, heur mantels aan zied leggen en heur fleurege klaaier oettrekken. Haildaal riddersloagen zellen ze op grond zitten goan, trillend van schrik en aalteroatsie, verbiesterd over dien vaal.
17 Ze zellen dit kloaglaid over die zingen:
'Och heden, hou konstoe zo te gronde goan!
Doe, eertieds vol volk, oet zeeën vandoan,
befoamde stad, börg in zee,
doe en dien volk huilen schrik ter overaal in.
18 Nou schudden kusten,
op dag van dien vaal,
verbiesterd binnen aailanden in zee
over dien ondergang.'
19 Dit zegt God, de HEER: As ik van die n stad van puunbulten moak, n stad zunder inwoners, as ik oervloud op die ofkommen loat en n machteg stok wotter die overspoult,
20 den zel ik die deelloaten noar heur dij die veurgoan binnen, noar t volk van eertieds. Doar zelstoe verkeren in daipte van eerde, bie heur dij ofdoald binnen in ofgrond, in aiwege puunbulten. Doe zelst nait laanger verkeren in t laand van leventegen. Doar zelstoe gain stee meer hebben.
21 Ik zel die tou n ofschrik moaken, doe zelst ter nait meer wezen. Der wordt om die zöcht, mor vonden worden zelst nooit weer – dat zegt God, de HEER.”
01Ik kreeg dit woord van de HEER:
02“Manmensk, zing n kloaglaid over Tyrus.
03Zeg tegen Tyrus, stad mit zien hoavens, dij ligt aan tougangspoort noar zee, stad dij zoaken dut mit volken wiedvot en landen aanderkaant zee: 'Dit zegt God, de HEER:
Tyrus, doe zeest: 'Mien schoonhaid is volmoakt!'
04Dien laand lag in t haart van zee,
in volmoakte schoonhaid, zo wastoe baauwd.
05Van ciprezzen oet Senir baauwde men dien boorden,
n cederboom van Libanon bruukten ze veur dien mast.
06Aikenbomen oet Basan hebben ze bruukt veur dien raimen,
dien dek muiken ze van ivoor, legd in holt van dennebomen,
van aailanden doar Kittiërs wonen.
07Van fleureg linnen oet Egypte wazzen dien zaailen,
zo was van vèrren te zain wèlstoe was,
van blaauw- en roodsangen ofkomsteg van Alasia zien kusten
wazzen dien dekklaiden moakt.
08Vorsten van Sidon en Arwad wazzen dien roeiers,
dien verstandegste lu, Tyrus, stonden aan t rouer.
09Oldsten en wiesten van Gebal voarden mit as timmerlu.
Aal schepen van zee deden die aan,
heur zeelu dreven handel mit die.
10 Kriegers oet Perzië, Lydië en Libië vochten veur die,
heur helms en schilden hongen ze bie die aan muur –
zo gavven zai die aanzain.
11 Lu oet Arwad en Chelek bewoakten dien muren,
Gammadieten huilen wacht op dien toorns,
heur kokers mit pielen hongen ze overaal bie die aan muur,
zo wer dien schoonhaid volmoakt.
12 Tarsis handelde mit die om aal dien riekdommen. Mit zulver en iesder, mit tin en lood betoalden ze dien woar.
13 Handelslu van Griekenlaand, Tubal en Mesech gavven die sloaven en bronzen dingeraizen veur dien koopmansgoud.
14 Bet-Togarma leverde waarkpeerden, riepeerden en moeldaaiern veur dien woar.
15 Doe deest ook zoaken mit kooplu van Rhodos en mit n haile bult aander aailanden. Ze betoalden die mit ivoor en ebbenholt.
16 Edom dreef handel mit die veur alderhande goud dat ie muiken. Ze betoalden joen woar mit grenoatstainen, mit roodsangen en fleureg wol, mit fien linnen, koraal en robijnen.
17 Kooplu van Juda en Israël leverden ries, fien meel, hunneg, olieveneulie en baalzem veur dien koopwoar.
18 Damascus handelde mit die om aal dien riekdommen. t Kochde alderhande goud dastoe muikst – bewaarkt iesder, kenail, kalmoes en aander koopmansgoud – en betoalde dij mit wien oet Chelbon en wol oet Sachar,
19 mit kroeken wien oet Izalla.
20 Van kooplu oet Dedan betrokst doe zoadeldekken.
21 Arabieren en vorsten van Kedar handelden mit die in lammer, rammen en bokken.
22 Kooplu van Seba en Rama leverden die veur dien woar van t alderleste baalzem, alderhande edelstainen en gold.
23-24 Kooplu van Haran, Kanne en Eden en dij van Seba, Assur en Kilmad, dreven ook handel mit die en leverden die prachtege stoatsieklaiden en mantels van blaauwsangen en fleureg wol, dekken van twijkleureg douk en dikke koabeltaauwen.
25 Mit schepen oet Tarsis wer dien koopmansgoud vervoerd.
Daip loaden en mit swoare vracht
lagstoe in t haart van zee.
26 Dien roeiers brochten die in daip wotter,
en doar, in t haart van zee,
werstoe deur oostewind aan braiten broken.
27 Aal dien riekdom en aal dien goud,
dien handelswoar en dien metrozen,
dien stuurlu en dien scheepstimmerlu,
aalmoal dij handel mit die dreven,
dien soldoaten en aal dien inwoners –
ales zel mit die onder goan,
in t haart van zee,
op dag van dien ondergang.
28 Golven roaken in onrust,
deur t roupen van dien stuurlu.
29 Roeiers goan van boord,
metrozen, stuurlu, aalmoal goan ze aan waal.
30 Ze roupen en reren der over,
bekloagen die daip.
Stof zellen ze op kop streuen,
zok omrollen in aask,
31 ze zellen zok koalscheren om die,
zok aanbòien mit raauw,
ze hoelen en kloagen, zo bitter te moude.
32 Ze zingen n laid, n kloaglaid, over die:
'Wèl was ooit zo as Tyrus,
doar midden in zee?'
33 Mit t aanbrengen van goud over zee
hestoe n bult volken welvoarend moakt.
Mit aal dien schatten en koopmanswoar,
hestoe keunenks van wereld riek moakt.
34 Nou bistoe doar in stokken broken deur zee,
deur t daibe wotter verslonden.
Dien woar en aal dien bewoners binnen mit die vergoan.
35 Verbiesterd binnen bewoners van zeekaant,
heur keunenks in toeze, versloagen,
t gezicht vertrokken van benaauwdens.
36 Kooplu onder volken floiten die achternoa!
n Schrik bistoe worden, vergoan veur aiweg en aaid!'”
01Ik kreeg dit woord van de HEER:
02“Manmensk, zeg tegen vorst van Tyrus: 'Dit zegt God, de HEER: Doe bist hoogmoudeg worden. Doe zeest: 'Ik bin n god! Ik troon as n god, midden in zee!' Doe verbeeldest die krekt n god te wezen. Mor doe bist mor n mensk, gain god.
03Doe denkst wiezer te wezen as Daniël. Gain gehaaim zol veur die te duuster wezen.
04Deur dien wieshaid en handeghaid bistoe in goie doun kommen en hestoe dien schatkoamers mit gold en zulver volloaden.
05Deur dien verstandeg belaaid hest mit dien koopmanjen dien riekdom nog groder moakt. Mor dien riekdom muik die ook hoogmoudeg.
06Doarom, zegt God, de HEER, omdastoe die verbeeldst krekt n god te wezen,
07zel ik vremde volken op die ofsturen, vraidsten van haile wereld. Dij zellen mit heur sweerden aal dien schitternde wieshaid vernailen en die van dien glorie beroven.
08Ze zellen die t graf indrieven, doe zelst n gewelddoadege dood staarven, in t haart van zee.
09Astoe dien moordenoars in ogen kikst, zelst den nog zeggen: 'Ik bin n god'? Astoe in macht bist van heur dij die doodmoaken zellen, zel blieken dastoe n mensk bist en gain god.
10 Doe zelst dood staarven van ain dij nait besneden is, deur haand van vremden. Ik heb sproken – dat zegt God, de HEER.'”
11 Ik kreeg dit woord van de HEER:
12 “Manmensk, zing n kloaglaid over keunenk van Tyrus: 'Dit zegt God, de HEER: Eertieds wastoe n veurbeeld van veurtrevvelkhaid,f + Vertoalen van dizze aigenoardege oetdrokken in t Hebreeuws is onwis.f* vol wieshaid en volsloagen schoonhaid.
13 Doe leefdest in Eden, in God zien hof, doe wast bekled mit alderhande edelstainen: mit robijn, topaas en aquamarijn, mit turkoois, onyx en jaspis, mit saffier, grenoat en smaragd, aalmoal zet in gold. Op dag dastoe schoapen werdst, laggen ze kloar.
14 Doe wast n cherub, dij beschaarmend zien vleugels oetspraaidde. Deur mie wastoe deelzet op God zien haailege baarg.f + Op God zien haailege baarg: kin ook vertoald worden as: “op haailege godenbaarg”.f* Doar kuierdest doe maank stainen dij glìnstern as vuur.
15 Niks of naks was ter op dien doun en loaten aan te maarken, van dag òf dastoe schoapen werdst, tot aan t moment tou dat t kwoad die te pakken kreeg.
16 Deur aal dat koopmanjen bistoe in onrecht en geweld vervalen en deestoe verkeerde dingen. Doarom, cherub – aansteld as beschaarmer, heb ik die verbannen van God zien baarg en verdreef ik die van dien stee vandoan maank stainen dij glìnstern as vuur.
17 Dien schoonhaid haar die hoogmoudeg moakt, doe haarst dien wieshaid en glorie verkwaanzeld. Doarom heb ik die op eerde deelsmeten as schaauwtoneel veur aander keunenks.
18 Deur dien dikke schuld, deur t kwoad van dien handel, wazzen dien haailegdommen ontwijd. Doarom luit ik n vuur in die opvlammen dat die verteerd het. Ik muik van die n aaskebult op grond, veur elk dij t zain wil.
19 Aal volken dij die konnen, binnen verbiesterd. Doe bist n schrik worden, doe zelst ter nait meer wezen. Veur aiweg en aaid nait!'”
