2 Samuël Absalom versloagen en om haals brocht (18: 1-18)

2 Samuël 18

⁰¹David monsterde zien troepenmacht en verdailde dij in ofdailens van doezend en honderd man. Doar stelde hai kommedanten over aan.
⁰²t Haile leger verdailde hai nog in drij peturen en aan Joäb, aan zien bruier Abisai en aan Ittai oet Gat, gaf hai t kommando, elk over n daarde dail. “Ik goa zulm in aals gevaal mit,” zee e tegen zien volk.
⁰³Mor zai zeden: “Nikstervan, doar komt niks van in. As wie bie gevaal vluchten mouten, kin heur dat ja niks schelen. Al zol t ook wezen dat haalfschaid van ons sneuvelt, dat moakt heur niks oet. t Gaait bloots om joe: ie binnen heur net zoveul weerd as tiendoezend van ons. t Is ja veul beter dat ie in stad blieven, om ons as t neudeg is te helpen.”
⁰⁴Dou zee keunenk: “Wat joe t beste touliekt, dat dou ik.” Hai ging opzied van poort stoan, en aal zien manschoppen rukten oet in plougen van honderd en doezend.
⁰⁵Keunenk gaf Joäb, Abisai en Ittai inzeggen: “Kaalm aan mit mien zeun, mien Absalom.” t Haile volk heurde dat hai heur dat bestelde.

⁰⁶Ze trokken tou Machanaïm oet, noar boeten in t veld, Isrelieten in muit. t Kwam tou n gevecht in bozzen van Efraïm.
⁰⁷Doar werden Isrelieten deur David zien troepen radikoal versloagen. t Wer dij dag n dikke slachtpertij. Van Absalom sneuvelden wel twinnegdoezend man.
⁰⁸t Gevecht braaidde zok oet over haile kontraain en der kwammen dij dag meer soldoaten om haals deur t bos as deur t sweerd.

⁰⁹Absalom ging der vandeur op n ezel. Inains zag hai n koppeltje soldoaten van David. Dou zien ezel onder dichte toeken van n dikke ekkelboom deur runde, kwam hai mit kop vaast te zitten tussen takken. Ezel laip deur en Absalom bleef hangen tussen hemel en eerde.
¹⁰ n Soldoat zag hom en vertelde t aan Joäb: “Begriep ais aan! k Heb Absalom zain. Hai hong aan n ekkelboom.”
¹¹ Joäb zee: “Wel verdold kerel, woarom hest hom nait op slag kold moakt! Den haar ik die mit plezaaier tien zulverstokken geven en ook nog n koppelraim.”
¹² “Al kreeg ik ook doezend zulverstokken zo in haand,” zee soldoat, “den zol k nog gain haand oetsteken om zeun van keunenk wat aan te doun. Wie wazzen der ja altmoal zulm bie dou keunenk joe en Abisai en Ittai bestelde: 'Dou mien zeun toch niks aan, mien Absalom!'
¹³ En al haar ik Absalom ook stiekem vermoord, keunenk was t toch wel gewoarworden. En den haar ie joe der wel mooi boeten holden.”
¹⁴ “Wat vergraim ik mien tied mit dien gezoes!” zee Joäb. Hai greep drij speren en stötte dij Absalom, dij nog leventeg in boom hong, in t haart.
¹⁵ Tien jongkerels, woapendroagers van Joäb, gingen om Absalom tou stoan en muiken doan waark mit hom.
¹⁶ Dou bluis Joäb op ramshoorn as taiken dat t volk oetschaaiden mos mit Israël achternoa te zitten. Hai wol zien volk spoaren.
¹⁷ Ze grepen Absalom en smeten hom doar in t bos in n daibe put. Doar stoapelden ze n dikke bult stainen bovenop. In tied vluchtte t haile leger van Israël, elk noar zien hoes.

¹⁸ Tiedens zien levent haar Absalom n gedenktaiken veur zokzulm opricht, t staait in Keunenksleegte. “Want,” zee hai, “n zeun dij mien noam in eren holden kin, heb ik nait.” Doarom het hai dij stain vernuimd noar zokzulm. Zodounde wordt e aan distied tou nog altied: 'Absalom zien gedenktaiken' nuimd.