Jesaja 56
09Ie altmoal, daaiern tou t veld oet,
en daaiern oet t bos, kom, eet joe zat!
10 Wachters van mien volk binnen blind,
gain enkel benul hebben ze,
stomme honden bin t, blavven kinnen ze èns nait,
aal gappend liggen ze op grond,
niks laiver as sloapen willen ze.
11 Vreterds binnen t, zat kinnen ze nait.
Dat binnen nou hedders, lu mit gain enkel besef;
heur aigen weegs goan ze altmoal,
elk oet op aigen gewin, aan leste man tou.
12 “Kom aan, ik pak wien,
wie gaiten ons aan haals tou vol draank.
En mörgen gaait t net zo as vandoag,
joa, nog helfte mooier!”
01Rechtveerdege komt om,
en gainain gaait dat aan t haart;
dij traauw binnen, worden votreten,
mor gainent dij denkt:
joa, rechtveerdege gaait aan t kwoad ten onder.
02Mor toch – dij t rechte pad holden hebben,
betreden t laand van vree
vinden rust op t leste stee.
03Kom es hier, heksekinder,
overspeuleg en hoereg goud!
04Wèl heb ie veur gek?
Tegen wèl zet ie zo'n grode bek op
en steek ie joen tong oet?
Ain bröd zunde bin ie toch!
Leugengoudje! Of nait sums?
05Gaail van begeerte lig ie bie ekkelbomen,
joa, onder elke boom mit blad.
Ie slachten joen kinder òf in doalen,
en in kloven van rotsen.
06Middenmaank doden,
dat zel joen aarfdail wezen;
maank doden, dij in t daal begroaven liggen,
dat löt staait joe te wachten.
Veur dij heb ie ja wienovvers oetgoten,
en waaitovvers heb ie heur brocht.
En doar zol ik vree mit hebben mouten?
07Op n haile hoge baargtop muik ie joen liggerij in odder;
doar ging ie hèn om joen ovver te brengen.
08Achter deur en stiel
zet ie joen onnure beelden hèn.
Wied bie mie weg heb ie joe schoamteloos oetkled;
ie kroepen op bèr, sloagen t dek wied open.
Ie moaken n akkoordje mit wèl ie zo geern sloapen willen,
ie bekieken heur schoamte.
09Mit eulie goan ie òf noar Melech,
rij smeer ie joe veur hom in.
Joen bodes stuur ie wied weg,
joa, tot daip in onderwereld tou.
10 Muid moakt joe aal dat geraais,
mor zeggen: “t Nut altmoal niks!” nee, dat dee ie nait.
Aaldeur weer kwam ie vannijs op krachten,
doarom vaal ie der nait bie deel.
11 Woar bin ie nog baang of benaauwd veur,
leugenbaisten dat ie binnen,
dij nait aan mie denken,
joe niks van mie aantrekken?
Joa, ik heb mond holden, dee ogen dicht,
en nou heb ie gain ontzag meer veur mie.
12 Ik zel ais openboar moaken
joen deugdzoamhaid
en joen goie waarken:
t nut joe altmoal niks!
13 As ie roupen,
zel joen haile godenboudel
joe nait redden kinnen.
Wind waait heur weg,
n luk poestje nemt heur al mit.
Mor dij bie mie zien touvlocht zöcht,
krigt mien laand tou aarvenis
en mien haailege baarg as bezit.
