Jesaja t Twijde laid over de HEER zien knecht (49: 1-13)

Jesaja 49

⁰¹Aailanden, luster noar mie,
spits joen oren, volken wied vot!

Dou ik nog was in moekes schoot,

het de HEER mie roupen,

nog veurdat ik geboren was,

het hai mien noam nuimd.

⁰²Mien mond het hai moakt as n sweerd, zo schaarp,
in schaar van zien haand het hai mie vaaileg burgen,

hai het n schaarpslepen piel van mie moakt,

mie opburgen in zien koker.

⁰³Hai zee tegen mie: “Doe bist mien knecht, Israël,
deur die loat ik mien pracht zain.”

⁰⁴Dou zee ik: “Vergees heb ik mie muid moakt,
en mien kracht verspilderd en verdoan.

Mor de HEER staait veur mien recht,

God is mien loon.”

Hoog aanschreven stoa ik bie de HEER,

God is mien kracht.

⁰⁵Mor nou zee de HEER,
dij mie vörmde tou zien knecht

van moekes schoot òf aan,

om Jakob noar hom weerom te brengen,

want hai wol Israël bie nkander zain,

⁰⁶hai zee: “Veur die is t nait genog mien knecht te wezen,
om stammen van Jakob in t èn te zetten en weerom te brengen,

dij der van Israël nog over binnen;

ik bestem die om n licht te wezen veur de volken:

tot in oethouken van eerde mout mien haail kommen.”

⁰⁷Zo zegt de HEER, verlözzer en Haailege van Israël,
tegen hom, doar zo op deelkeken wer

en doar t volk n ofgries van haar,

tegen boasspeulers heur knecht:

As keunenks t zain, kommen ze van tronen òf,

vorsten boegen tot grond aan tou,

vanwegens de HEER, dij traauw bleef,

om Haailege van Israël, dij die oetkeurd het.

⁰⁸Zo zegt de HEER:
In tied van genoade verheur ik joe,

ik help joe op dag van t haail.

Ik vörm joe, ik bestem joe tou n verbond veur t volk,

om t laand der weer bovenop te helpen,

om t verwilderd aarfgoud weer tou te wiezen,

⁰⁹om te zeggen tegen dij vastzitten: “Noar boeten tou!”
en tegen dij in t duuster touholden: “Ie binnen vrij!”

Waaiden zellen ze aan kaant van weg,

gruinlaand zellen ze vinden op ale koale steeën.

¹⁰ Honger zellen ze nait hebben en dörst net zo min,
haite wind of glìnne zun zellen heur nait ploagen,

want hai dij zok over heur ontfaarmt,

hai zel heur laaiden en heur bie wotterwèllen brengen.

¹¹ Van aal mien baargen moak ik n weg,
en mien heerwegen hoog ik op.

¹² Kiek! Van vèrren kommen ze der aan,
gounent oet t noorden en oet t westen,

aandern oet t laand Sinim vandoan.

¹³ Hemels roup joechaai! Eerde jubel t oet!
Baargen breek lös in vreugde!

Bemoudegd het de HEER zien volk,

hai het zok ontfaarmd over zien onderdrokte mensken.