Genesis 42
25 Jozef gaf odders om heur zakken vol te doun mit broodkoorn, elk zien geld in zak weerom te doun, en heur veur raais eten en drinken mit te geven. En zo gebeurde t.
26 Zai loadden t broodkoorn op heur ezels en gingen vot.
27 Dou ain van heur in haarbaarg doar zai overnachten wollen, zak opendee om zien ezel te vouern, zag hai zien geld boven in zak liggen.
28 Hai zee tegen zien bruiers: “Zai hebben mie mien geld weeromgeven. Kiek mor, t ligt boven in zak.” t Haart sluig heur in haals en ze werden haildaal kèl. Ze keken nkander aan en zeden: “Wat het God ons aandoan?”
29 Dou zai weer bie heur voader Jakob wazzen in Kanaän, vertelden zai hom wat heur aalmoal overkommen was. Zai zeden:
30 “De man dij boas is van dat laand het ons vraid tousproken. Hai huil ons veur spionnen.
31 Wie zeden tegen hom dat wie gain spionnen wazzen
32 en ook dat wie mit ons twaalven wazzen, bruiers, zeuns van ain voader, en dat ain der nait meer is en lutjeste nou bie ons voader in Kanaän was.
33 Dou zee dij man dij boas is van dat laand: 'Hieraan zel ik waiten of ie eerlek binnen. Ie loaten ain van joen bruiers bie mie achter, nemen broodkoorn mit veur thoes doar honger is, en goan vot.
34 Breng joen lutjeste bruier bie mie, den wait ik dat ie gain spionnen binnen, mor eerleke lu. Ik geef joe joen bruier weerom en in dit laand mag ie goan en stoan doar ie willen.'”
35 Dou zai zakken leegmuiken, lag elk zien geldbuul in zak. Dou zai heur geldbulen zagen, werden zai en heur voader kèl.
36 Heur voader Jakob zee tegen heur: “Ie moaken mie kinderloos. Jozef is der nait meer en Simeon nait en Benjamin wil ie mie ook nog ofhoalen. Niks blift mie bespoard!”
37 Ruben zee tegen zien voader: “Mien twij zeuns mag ie ombrengen as ik hom nait bie joe weerombreng. Vertraauw hom aan mie tou, ik zel hom joe weerombrengen.”
38 “Mien zeun gaait nait mit,” zee Jakob, “want zien bruier is dood en hai is as ainegste overbleven. As hom wat overkomt op joen raais den zol ik, dij al zo old bin, deur joen schuld van ellèn in t dodenriek kommen.”
