t Evengelie volgens Marcus 14
01Twij doagen loater zol t Pesach wezen en t feest van Broden-zunder-gèst. Hogepriesters en schriftgeleerden onnaaierden mitnkander hou of ze Jezus op n filaaine menaaier in handen kriegen en ombrengen konden.
02“Mor,” zeden ze, “wie mouten dat nait op t feest doun! Der kon ja ais rebulie kommen onder t volk!”
03Dou e in Betanië was bie meloatse Simon, en doar aan t eten was, stel joe ais veur: doar kwam mie n vraauw aan mit in haand n albastern vleske vol duroabele narduseulie, moakt van echte nardus! Ze sluig haals van t vleske òf en goot hom haildaal leeg op zien kop.
04Gounent aargerden zok. “Woar is dij verknapbuzzerij mit dij mirre nou goud veur!” zeden ze.
05“t Haar veur meer as drijhonderd schellenks verkocht worden kind en t geld aan aarme lu geven worden!” Ze begunden heur oet te vetern.
06“Loat heur toch geworden!” zee Jezus. “Woarom zit ie over dij vraauw heer? Zai het n goie doad veur mie doan.
07Aarme lu heb ie ja aaltied wel om joe tou en ie kinnen heur helpen wanneer of ie mor willen, mor ik zel der nait aaltied wezen.
08Zai het doan wat of ze kon: zai het mien liggoam al zaalfd veur mien begraffenis.
09Zekerwoar! Ik zeg joe: aalderwegens woar of dizze bliede bosschop verkundegd worden zel in haile wereld, zel der bie verteld worden wat of zai doan het. Zo zellen mensken aan heur denken blieven.”
10 Dou ging ain van de twaalm, Judas Iskariot haitte hai, noar hogepriesters tou om hom aan heur oet te levern.
11 Dij wazzen der blied om dou ze dat heurden en verzeden hom geld te geven. En hai ging op zuik noar n goie gelegenhaid om hom over te levern.
