Eerste braif aan Korintiërs 07
10 Wèl of traauwd binnen geef ik opdracht – of aigliek ik nait, mor de Heer: vraauw mag nait oftraauwen.
11 Is dat tóch gebeurd, den mout ze ongetraauwd blieven, of t mit heur man weer goudmoaken. Net zo min mag n man zien vraauw votsturen.
12 Tegen aandern zeg ik – de Heer nait: as n bruier n ongeleuvege vraauw het dij t wel best vindt, dat ze bie hom wonen blift, den mag e heur nait votsturen.
13 En as n (christen)vraauw n ongeleuvege man het en t is hom wel best dat e bie heur wonen blift, den mag ze heur man nait schaiten loaten.
14 Deur baand mit zien vraauw is ongeleuvege man ja haailegd. En net zo, ongeleuvege vraauw deur baand mit heur christenman. Aans zollen joen kinder ja nait zuverd wezen. Mor dat binnen ze wel!
15 Mor wil ongeleuvege oftraauwen, den mout e dat mor doun. n Christenman of n christenvraauw is in dit soort zoaken nait aan handen en vouten bonden. God het joe roupen in vree.
16 Ie kinnen ja nooit waiten, vraauw, of ie joen man nog ais redden zellen. En ie kinnen nooit waiten, man, of ie joen vraauw nog ais redden zellen.
