Eerste braif aan Korintiërs Zulmde rechten as aander apostels (9: 1-17)

Eerste braif aan Korintiërs 09

⁰¹Bin ik gain vrij man? Bin ik gain apostel? Heb ik Jezus, ons Heer, nait zain? Bin ié nait wat ik mit de Heer zien hulp beschript heb?
⁰²Of zol k veur aandern gain apostel wezen, veur joe toch zeker aal! Dat ik n échte apostel bin, doar bin ie ja deur de Heer zien toudoun t bewies van.

⁰³Doar verweer ik mie mit tegen lu dij mie aan taand vuilen.
⁰⁴Heb wie gain recht op etendrinken?
⁰⁵Heb wie nait t recht n christenvraauw mit op raais te nemen? Dat doun aander apostels en de Heer zien bruiers aal; Kefas ook.
⁰⁶Of binnen Barnabas en ik ainegsten dij gain recht hebben op vrijstellen van waark?
⁰⁷Ooit heurd van ain dij op aigen kostens onder dainst is? Of van ain dij n droevetoen aanlegt en doar vrucht nait van et? Of van ain dij vij holdt, mor doar melk nait van drinkt?
⁰⁸Dat is toch nait bloots n aalgemaine woarhaid, wel? Wet zegt dat toch ook?
⁰⁹In Mozes zien wet staait ja: “Waarkt n os in dörsk, bind hom bek nait tou.” Zol God t nou zo mit ozzen te doun hebben?
¹⁰ Of zegt e dit bepoald om ons? Wat aans! t Is om ons dat dit schreven wer. Van hópen mout e t ja hebben, dij aan t plougen of dörsen gaait; van hopen, dat e wat van opbrengst krigt.
¹¹ As we toch gaistelke dingen in joe oetzaaid hebben, vroag we den te veul as we stovvelke dingen van joe winnen willen?
¹² As aandern bie joe doar t recht tou hebben, den wie toch zeker nog veul meer? Mor wie hebben van dat recht gain gebruuk moakt. Laiver verduur we ales, as dat we Christus zien evengelie ook mor n strobraid in weeg leggen.
¹³ Ie waiten toch wel dat wèl dainst doun in tempel, op kostens van tempel leven? En wèl t altoar bedainen heur dail van t ovver kriegen?
¹⁴ Zo het de Heer ook veur wèl of t evengelie verkundegen, bepoald: zai zollen van t evengelie leven.

¹⁵ Mor ik heb van gainain van dizze rechten gebruuk moakt. En ik schrief dit ook nait om ze in t vervolg wél op mie toupazen te loaten. k Zol ja nog laiver staarven as … Nee, as ik doar zo van snaar, zel gainain mie t ontstrieden kinnen.
¹⁶ Dat ik t evengelie verkundeg, dóár kin k ja naít van snaren: ik mout ja wel; der zol mie wat te wachten stoan, as ik t nait dee!
¹⁷ As ik t ja vrijwilleg dou, den beur ik loon. Mor dou ik t tegen mien zin, veur mien toak blief ik liekegoud verantwoordelk.