Wieshaid Hemelvuur veur Egypte, hemelbrood veur Israël (16:15-29)

Wieshaid 16

¹⁵ Aan joen haand vaalt nait te ontkommen.
¹⁶ Goddelozen dij joe kennen wollen, werden tamtaaierd deur joen machtege aarm. Ze werden achternoazeten deur ongeheurde dunderbuien, hoagel en slagregens, ze werden verteerd deur vuur oet hemel.
¹⁷ En t mainst wonderboarlieke van ales is nog wel: in t wotter dat aans ales oetdooft, kreeg t vuur nog meer kracht. Want noatuur stridt aan rechtveerdege zien kaant.
¹⁸ Nou ais werden vlammen temperd dat baisten dij op goddelozen ofstuurd wazzen nait verbraandden, dat mensken t onder t verstand kriegen zollen dat ze deur God zien oordail bedraaigd werden,
¹⁹ den weer sluigen vlammen ongeheurd hoog op, alderdeegs midden in t wotter, dat t gewas van t zundege laand verrinnewaaierd wer.

²⁰ Mor doar tegenover heb ie joen volk engelnspies te eten geven. Ie gavven heur brood tou hemel oet, kloar en aal, alderheerlekst eten en aangenoam veur elk dij t pruifde.
²¹ Dat eten muik joen goudens veur joen kinder zichtboar. t Schikte zok noar wènsen van de bruker en veraanderde zodounde in wat elk mor wol.
²² Al zag t ter net zo oet as snij en ies, t was bestand tegen vuur en smolt nait. Dat mos heur dudelk moaken dat vrucht van t laand van heur vijanden vernaild was deur vuur dat alderdeegs in hoagelbuien braandde en weerlichtte in slagregens,
²³ mor dat dat vuur ook zien kracht minderde om te zörgen dat rechtveerdegen te eten haren.

²⁴ Joa, scheppen staait in dainst van joe, dij heur moakt het. Zai bruukt heur krachten om rechtveerdegen te stravven, mor bruukt ze ook om goud te doun aan heur dij op joe vertraauwen.
²⁵ Doarom het scheppen zok doudestieds dainstboar moakt aan t eten dat ie roem en rij gavven, deur elke keer weer te veraandern, om elk dij verlet haar te geven wat e vruig.
²⁶ Zo mozzen joen kinder, Heer, dij ie laif haren, inzain dat n mensk nait vud wordt deur alderhande gewazzen, mor dat t joen woord is dat elk in leven holdt dij op joe vertraauwt.
²⁷ t Eten, dat alderdeegs tegen vuur bestand was, verswon mor zo deur waarmte van t eerste zunlicht.
²⁸ Doar mout wie van leren om joe te daanken veurdat zun opgaait en joe aan te roupen veurdat mörgenlicht aanbrekt.
²⁹ Want hai dij nait daankt, zugt zien hoop votsmelten as riep bie winterdag, t stroomt vot as verspilderd wotter.