t Evengelie volgens Marcus 11
12 Aanderdoags, dou ze oet Betanië kwammen, kreeg e honger.
13 Van vèrren zag e n viegeboom, vol in t blad. Hai ging kieken of der al wat aan zat. Niks hur, bloots blad! t Was ja ook gain viegetied.
14 Hai zee tegen boom: “Nooit meer zellen ze van die nog n vieg eten!” Zien leerlingen heurden dat.
15 Dou kwammen ze in Jeruzalem. Hai ging in tempel en begunde lu dij doar aan t kopen en aan t verkopen wazzen der oet te bìnzeln. Toaveltjes van geldwizzeloars en doevehandeloars heur stoultjes kiepte hai ondersteboven.
16 Hai wol nait lieden dat ter ain mit zien handel over t tempelplaain laip.
17 Hai leerde heur: “Staait ter nait schreven: 'Mien hoes zel n hoes wezen om te beden veur ale volken'? Mor ie hebben der ja n rovershool van moakt!”
18 Hogepriesters en schriftgeleerden heurden der van en ze perbaaierden oet te vigelaaiern hou of ze hom van kaant moaken konden. Want ze wazzen benaauwd veur hom. t Haile volk ston der ja versteld van wat of e leerde.
19 Dou t loat wer, gingen ze tou stad oet.
20 Smörgensvroug dou ze bie viegeboom langs kwammen, zagen ze dat dij aan worrels tou verdreugd was.
21 Petrus mos denken aan wat ter gebeurd was, en zee: “Kiek es! Viegeboom dij ie vervlökt hebben: haildaal verdreugd!”
22 “Ie mouten vertraauw in God hebben,” zee Jezus.
23 “Ik verzeker joe: wèl of tegen dij baarg doar zegt: 'Tou! Smiet die in zee!' en wèl of nait twievelt in zien haart, mor vertraauwt dat gebeuren zel wat of e zegt, dij zel t ook veurnkander kriegen.
24 Doarom zeg ik joe: woar of ie ook veur beden en woar of ie ook om vroagen, vertraauw der mor op dat ie t al kregen hebben. Den krieg ie t vaast en zeker!
25 As ie stoan te beden en ie hebben wat tegen ain of aander, den mout ie hom dat vergeven. Den zel joen Voader in hemel joe joen misstappen ook vergeven.”f + Aander handschriften hebben veur vers 26: “Mor as ie mensken nait vergeven, zel joen Voader in hemel joe joen misstappen ook nait vergeven.”f*
