t Evengelie volgens Matteüs 26
06Op n keer, dou Jezus in Betanië bie meloatse Simon thoes aan t eten was,
07kwam der n vraauw op hom tou mit n albastern vleske vol aibels duroabele mirre. Loat ze dij nou haildaal op zien kop leeggaiten!
08Leerlingen aargerden zok dou ze dat zagen: “Wat n geldsmieterij!” zeden ze.
09“Haren ja n bult geld veur dat goudje kriegen kind om t aan aarme lu te geven.”
10 Jezus haar dat wel in de goaten. “Woarom zit ie over dij vraauw heer?” zee e. “Zai het n goie doad veur mie doan.
11 Aarme lu heb ie ja aaltied om joe tou, mor ik zel der nait aaltied wezen.
12 Dou zai dij mirre over mie hèn goot, dee zai dat alvast veur mien begraffenis.
13 Zekerwoar! Ik zeg joe: aalderwegens woar of dizze bliede bosschop verkundegd worden zel in haile wereld, zel der bie verteld worden wat of zai doan het. Zo zellen mensken aan heur denken blieven.”
14 Dou ging ain van de twaalm, Judas Iskariot haitte hai, noar hogepriester tou.
15 “Wat heb ie der veur over,” zee e, “as ik hom aan joe overlever?” Ze muiken t òf op datteg zulverstokken.
16 Van dou òf aan ging e op zuik noar n goie gelegenhaid om hom over te levern.
