Jesaja 51
01Luster noar mie,
ie dij achter t haail aan goan,
dij noar de HEER op zuik binnen.
Kiek noar rots doar men joe oetkapt het,
noar stainkoel doar ie oet opgroaven binnen.
02Kiek noar Abraham, joen voader,
noar Sara, dij joe in wereld brochde;
dou ik hom raip, was e allenneg,
mor zegend heb ik hom en aanwinnen loaten.
03De HEER bemoudegt Sion,
hai troost nou t aal in puun ligt.
Van heur woestijn moakt hai n parredies,
van heur onlaand n toen van Eden.
Vreugde en bliedschop binnen der te vinden,
daanklaid en koormeziek.
04Geef acht op mie, mien volk,
mien noatsie, luster noar mie;
want onderricht in wet gaait van mie oet,
mien recht is n licht veur de volken.
05In ain ogenslag breng ik mien gerechteghaid stoef bie,
mien haail komt ter aan,
staarke aarm van mie brengt volken recht;
aailanden kieken noar mie oet,
zai stellen heur hoop op mien aarm.
06Sloag joen ogen op noar hemel
en kiek noar eerde beneden:
hemel mag om mie vervlaigen as rook,
eerde mag in flaren oetnkander valen as n klaid,
dij der op wonen, maggen doodvalen as muggen,
mor mien haail blift aiweg bestoan
en mien gerechteghaid het gain èn of swet.
07Luster noar mie,
dij wait hebben van gerechteghaid,
volk, dat mien wet in t haart dragt.
Wees nait baang veur n inzeggen van mensken,
roak nait oet stuur as lu joe oetschelden.
08As n klaid opvreten deur mot, zo binnen ze ja,
as wol, verteerd deur luus en pluus;
mor mien gerechteghaid duurt altied deur,
mien haail geldt veur ale geslachten.
