Jeremia 20
01Dou Paschur, ain van Immer, priester en hoofdopzichter van de HEER zien hoes, Jeremia dit profetaaiern heurde,
02luit e profeet n pak laaiter geven en zette hom vaast in t blok, bovenin Benjaminpoort van tempel.
03Mor dou Paschur hom aanderdoagsmörgens oet t blok vrij luit, zee Jeremia tegen hom: “In t vervolg nuimt de HEER joe gain Paschur meer, mor Magor-Missabib.
04Want dit zegt de HEER: Ik moak joe tou n schrik veur joezulm en veur aal joen kammeroaden. Zai zellen omkommen deur t sweerd van vijand en mit aigen ogen zel ie dat aanzain mouten. Aal t volk van Juda lever ik over aan keunenk van Babylonië. Hai transpetaaiert ze noar Babel en brengt heur om mit t sweerd.
05Hebben en holden van dizze stad, ale kostboarheden, ale schatten van keunenks van Juda, geef ik aan vijand. Dij zellen ze roven en mitnemen noar Babel tou.
06Ook ie goan mit aal joen volk gevangen mit noar Babel. Doar zel ie staarven en begroaven worden, mit joen vrunden doar ie aal dij leugens aan verkocht hebben.”
07HEER, ie hebben mie omproat, ik bin besweken,
ie wazzen mie te maans, ik kin nait tegen joe op.
Haile dag lagen ze mie oet,
elkain het de gek mit mie.
08Aalweg as ik aan t woord kommen wil,
mout ik roupen en reren:
'Ik wor mishandeld, onderdrokt!'
t Woord van de HEER brengt mie
schimp en schaande, elke dag.
09Ik denk wel ais: niks wil k ter meer van waiten,
ik spreek nait meer in zien noam.
Mor den bruit t in mie van binnen,
vuur braandt mie in de bonken.
Ik dou wat ik kin om t in bedwang te holden,
mor t kult mie van ale kanten.
10 Ik heur mensken wel flustern:
'Doar hei-je dij 'schrik-van-rondom'.
Kloag hom aan, joa, wie zellen hom aangeven!'
Mien vrunden willen niks laiver as mien ondergang.
Ze zeggen: 'Meschain let e zok verlaaiden,
den krieg we hom te pakken,
en kin we vroak op hom nemen.'
11 Mor de HEER is bie mie as n staarke strieder.
Mien achtervolgers valen deel,
ze zellen nait boas worden.
Beschoamd kommen ze vot,
wat ze willen, kriegen ze nooit.
Heur oneer duurt aiweg,
nooit wordt dat vergeten.
12 HEER van hemelse machten,
dij t aal rechtveerdeg noagaait,
dij haart en nieren paailt,
loat mie zain hou of ie vroak nemen.
Ik heb ja mien zoak bie joe in handen geven.
13 Zing n laid, n loflaid veur de HEER,
hai het ja t levent van aarme stumper
oet macht van min volk red.
14 Vervlökt is dag dat ik geboren bin,
vervlökt is dag dat moeke mie kreeg.
15 Vervlökt is man dij mien voader bliede bosschop brochde:
'Ie hebben n jonge zeun!'
16 t Zel dij man vergoan as steden
dij de HEER verdoan het zunder genoade.
Joa, bie t rodoagen zel ie roupen en reren heuren
en om mirreg kriegskeboal.
17 Hai haar mie in schoot ombrengen mouten,
mien moeke was den mien graf worden,
heur schoot swoar bleven veur aaltied.
18 Woarom mos ik den op wereld kommen
om niks aans te kennen as muite en verdrait,
mien doagen te slieten in schimp en schaande?”
