Handelingen van apostels 14
07Dou ze doar dounde wazzen mit t verkundegen van t evengelie,
08zat ter n man, t was in Lystra, dij haar gain macht over zien vouten. Hai was van zien geboorte òf aan lam en haar nooit lopen kind.
09Hai lusterde noar wat of Paulus te zeggen haar. Paulus keek hom stief aan en zag, man haar vertraauw dat e hulpen worden kon.
10 Zo, dat elk hom heuren kon, zee e: “Goa recht op joen vouten stoan!” Hai sprong in t èn en stapte hènneweer.
11 Dou mensken zain haren wat of Paulus doan haar, begunden ze in t Lykaönisch te roupen: “Goden binnen in menskengedoante noar ons omdeel kommen!”
12 Tegen Barnabas zeden ze Zeus en tegen Paulus Hermes: dij dee t woord ja.
13 Priester van Zeus, dij zien tempel stoef boeten stad lag, brochde bollen mit kraanzen om, noar poort van stad en wol mit t volk n ovver brengen.
14 Dou apostels Barnabas en Paulus dat vernammen, scheurden ze heur klaaier en sprongen schraivend maank t volk.
15 “Lu,” zeden ze, “wat dou ie nou? Wie binnen ook mor gewone mensken, net as ie. Ons bosschop is nou juust dat ie joe bekeren mouten: van dij goden dij niks te beduden hebben tou God dij leeft! Dij hemel, laand en zee, en aal wat of ter op en in is, moakt het.
16 In tieden dij achter ons liggen, luit hai ale volken geworden.
17 Toch luit e deur goud te doun, vernemen dat e der was: oet hemel gaf e joe regen en zörgde, as t ter tied tou was, dat joen gewazzen goud schudden. Hai gaf joe eten zat, en wien ook doar je fleureg van worden.”
18 Alderdeegs mit dizze woorden konden ze t volk ter nog mor naauw van ofholden heur n ovver te brengen.
19 Mor dou kwammen der Jeuden oet Antiochië en Ikonium. Dij wozzen t volk te beproaten. Ze smeten Paulus mit stainen en sleepten hom tou stad oet. Ze dochten nait aans: dij is dood.
20 Mor leerlingen gingen om hom tou stoan, hai kwam in t èn en ging tou stad in. Aanderdoags ging e mit Barnabas noar Derbe tou.
