Handelingen van apostels 28
01Dou we beholden aan laand kommen wazzen, dou eerst vernam we dat t aailaand Malta haitte.
02t Volk doar haar t meroakel goud mit ons veur. Ze stoken brand in n grode stoapel holt en nammen ons altmoal in heur kring. Der kwam n bui over ons hèn en t was kold.
03Dou Paulus n bos dreug holt bie nkander zöcht haar en op t vuur smeet, kroop doar deur hetten n adder oet. Dij beet zok in Paulus zien haand vaast.
04Dou lu doar dat daaier aan zien haand hangen zagen, zeden ze tegen nkander: “Dij kerel is wis n moordenoar. Hai mag den oet zee red wezen, godin van gerechteghaid wol hom nait strieken loaten.”
05Mor nee, hai schudde t daaier òf in t vuur en der kwam hom niks van over.
06En lu mor wachten dat e opdienen zol of mor zo dood deelvalen. Mor aal hou laank ze ook wachten deden, ze zagen niks biezunders mit hom gebeuren. Dou sluig heur mainen om en zeden ze: “Hai is n god!”
07Nou haar in omgeven van dij stee voogd van t aailaand, dij Publius haitte, n laandhoes. Dij gaf ons onderdak. Drij doag wer we doar let en zet.
08Nou trof t zo, dat Publius zien voader op bèr lag. Hai haar t slim te stellen mit koorzen en deurgang. Paulus ging tou zien koamer in en beedde, legde hom handen op en muik hom weer beter.
09Dou dat gebeurd was, kwammen ook aal aander lu van t aailaand dij kwoalen haren der op òf en luiten zok behandeln.
10 Ze gavven ons ook hail wat prezentjes. Dou we ofvoaren wollen, stopten ze ons tou doar of wie verlet om haren.
