Ezechiël 37
01Vannijs wer ik grepen deur haand van de HEER. Zien gaist nam mie mit en zette mie deel in n leegte. Vol bonken lag dij.
02Ik mos ter van aal kanten omtou lopen en zo zag ik dat ter over leegte verspraaid, n haile bult laggen. Ze wazzen haildaal oetdreugd.
03De HEER vruig mie: “Manmensk, zollen dizze bonken weer leventeg worden kinnen?” Ik zee: “HEER, mien God, dat wait ie allenneg mor!”
04Dou zee e: “Profetaaier tegen dizze bonken. Zeg: 'Dorre bonken, luster noar de HEER zien woorden!
05Dit zegt God, de HEER: Bonken, ik geef joe oam, dat ie weer leventeg worden.
06Ik zel joe weer zenen geven, vlaais op joe gruien loaten en joe mit vèl overtrekken. Ik zel joe oam geven dat ie weer leventeg worden en ie zellen besevven dat ik de HEER bin.'”
07Ik profetaaierde zo as mie opdroagen was. En zo gaauw as ik dat dee, heurde ik n geluud: der klonk n roezen van bonken dij noar nkander toukwammen en zok weer in nkander paasten, krekt zo as t zeten haar.
08Ik zag dat ter weer zenen op kwammen en dat ter vlaais op gruide, ik zag dat ter vèl over bonken hèn trok. Mor der was nog gain oam in heur.
09Dou zee e tegen mie: “Profetaaier tegen wind, manmensk, profetaaier, en zeg tegen wind: 'Dit zegt God, de HEER: Wind, kom tou vaaier windstreken oet en bloas in dizze doden, dat ze weer leven goan.'”
10 Ik profetaaierde, krekt as e mie zegd haar, en dou kwam oam der weer in. Ze werden leventeg en gingen in t èn stoan: n mennegte – nait òf te kieken!
11 Dou zee e tegen mie: “Manmensk, dizze bonken binnen t volk van Israël. Ze denken: 'Ons bonken binnen dor worden, ons hoop is vervlogen, ons levensdroad is ofsneden!'
12 Profetaaier doarom en zeg tegen heur: 'Dit zegt God, de HEER: Mien volk, ik zel joen groaven openmoaken, ik loat joe tou joen groaven oetkommen en ik zel joe weerombrengen noar t laand van Israël.
13 Ie binnen mien volk, en ie zellen besevven dat ik de HEER bin, as ik joen groaven openmoak en joe tou joen groaven oetkommen loat.
14 Ik zel joe mien oam geven, dat ie weer leventeg worden. Ik zel joe weerombrengen noar aigen grond, en ie zellen besevven dat ik de HEER bin. Ik dou wat k zeg – dat zegt God, de HEER.'”