Eerste braif aan Korintiërs God beschaarmt ons wel, mor wie maggen Hom nait oetdoagen (10:13-22)

Eerste braif aan Korintiërs 10

13 Ie moaken enkeld n verlaaiden deur dij n mensk wel hebben kin. Ie kinnen der van op aan dat God joe nait zo slim verlaaiden let, dat joe t te maans wordt. Nee hur, mit dat ie in verlaaiden kommen, zel e ook n oetweg moaken, zodat ie t oetholden kinnen.

14 Doarom, mien laive mensken, loat dij ofgodendainst toch schaiten.
15 Ik heb t tegen mensken dij k veur verstandeg aanzai. Oordail nou zulm over wat of ik zeg.
16 Dij beker van zegen dij wie mit n zegenwèns aanpakken, drokt toch gemainschop oet mit Christus zien bloud? Dat brood dat wie breken, drokt toch gemainschop oet mit Christus zien liggoam?
17 Omdat t ain brood is, bin we ook ain liggoam, mit houveul of we ook binnen. Altmoal krieg we ja van dat aine brood.
18 Let ais op dij lu van Jeudse stam. Wèl doar ovvers eten, hebben toch gemainschop mit t altoar?
19 Wat of ik doar mit zeggen wil? Dat n ovver aan n ofgod wat om t lief het? Of dat n ofgod wat te betaiken het?
20 Nee hur! Mor dat zai wat of ze ovvern, aan kwoaie gaisten ovvern en nait aan God! En ik wil nait dat ie gemainschop kriegen mit kwoaie gaisten.
21 Ie kinnen nait oet de Heer zien beker drinken en tougelieks oet dij van kwoaie gaisten. Ie kinnen nait bie de Heer aan toavel goan en tougelieks bie kwoaie gaisten.
22 Of wil we de Heer oetdoagen? Zol we hom sums aankinnen?

Scroll naar boven