1 Samuël 01
19 Aanderdoagsmörgens stonden ze vroug op en bogen zok veur de HEER. Dou gingen ze weer noar hoes tou, in Rama. Elkana slaip bie Hanna, zien vraauw, en de HEER dochde om heur.
20 Hanna kwam in verwachten en noa verloop van tied kreeg ze n zeun. Ze nuimde hom Samuël. “Want,” zee ze, “van de HEER heb ik hom vroagd.”
21 Elkana ging mit zien haile hoesholden hèn om de HEER t joarliekse ovver te brengen en zien belofte noa te kommen.
22 Mor Hanna ging nait mit. “Eerst mout t jonkje van bòrst òf wezen,” zee ze tegen heur man. “Den zel k hom hènbrengen. Den zel hai veur de HEER verschienen en doar veur aaltied blieven.”
23 “Dou mor zo as die t gouddunkt,” antwoordde Elkana. “Blief hier mor tot hai van bòrst òf is. De HEER zel die wel aan dien woord holden.” Vraauw bleef in hoes en zai haar jong aan bòrst tot hai der òf kon.
24 Dou ze hom van bòrst òf haar, nam zai hom mit. En ook n drijjoarege bol, n efa meel en n kroek wien. Zai brochde hom, zo klaain as e was, noar de HEER zien tempel in Silo.
25 Bol wer slacht, en t jonkje wer bie Eli brocht.
26 “Meneer, ik bin de vraauw dij hier bie joe stoan het om tou de HEER te beden,” zee Hanna.
27 “Om dit jonkje hier heb k beden en de HEER het mie geven wat ik van hom vroagd heb.
28 Doarom geef ik hom aan de HEER, dat hai veur aal zien levensdoagen ofzunderd blift veur de HEER.” Dou boog hai zok veur de HEER,
