01n Onverstandeg mensk het onnudde en onechte verwachtens,
en dreumen moaken onwiezen kop gek.
02Dij zok stief aan n dreum vastholdt,
is as ain dij schaar beetpakken wil en wind achternoazit.
03Wat men in n dreum zugt, is niks meer as n spaigelbeeld,
zo as n gezicht zok spaigeln dut.
04Hou kin der wat schoons kommen van wat smeregs?
En wat wordt woar deur n leugen?
05Wikkerij, toukomst duden en dreumen binnen bedrog,
ze moaken die benaauwd zo as n vraauw dij de vloagen het.
06As n dreum nait deur Alderhoogste stuurd is,
sloag der den gain acht op,
07want dreumen hebben mennegain op biesterboan brocht,
dij der op vertraauwden kwammen maal te pas.
08Zunder zoks bedrog kin men wet ook volbrengen,
oet mond van n betraauwboar mensk komt wieshaid tou zien recht.
09Dij veul raaisd het, het n bult kennes opdoan,
dij veul ervoaren het, kin verstandege dingen zeggen.
10 Dij gain ervoaren het, wait mor n beetje,
11 mor dij veul raaisd het, krigt aal meer besef van t levent.
12 Op mien raaizen heb k n bult zain,
ik wait ter meer van as k zeggen kin.
13 Voak heb ik doodsbenaauwd west,
mor k heb t aan kennes en ervoaren te daanken dat ik t levent ter ofred heb.
14 Dij ontzag het veur de Heer blift in leven,
15 want zien hoop is richt op dij hom redt.
16 Dij ontzag het veur de Heer huift nait benaauwd wezen,
hai let moudveren nait hangen, want de Heer zulm is zien hoop.
17 Gelokkeg is dij ontzag het veur de Heer.
18 Aan wèl holdt e zok vaast, wèl is zien steun?
19 De Heer holdt t oog op dij hom laifhet;
hai is n machteg schild, n staarke steun,
hai beschut tegen glìnne hetten, geft schaar tegen mirregzun,
hai zörgt ter veur dast nait strovvelst, hai komt veur dast vaalst,
20 hai moakt t haart blied, dut ogen oplichten,
hai moakt beter en geft zegen.
21 Ovvert ain mit goud doar e nait eerlieks aankommen is,
den is dat ovver onzuun,
22 en giften van lu zunder wet of gezag binnen nait welkom.
23 Alderhoogste het gain nocht aan ovvers van goddelozen,
en n haile bult ovvers binnen veur hom gain reden om mor te vergeven.
24 Dij wat van n aarm mensk ovvert,
is as ain dij n zeun ovvert veur t oog van zien voader.
25 Aarme lu leven van n bie nkander schooid stokje brood,
dij t van heur steelt, vergript zok aan heur bloud.
26 Dij n aander zien haile gerak ofpakt, is n moordenoar,
27 dij n lös aarbaider zien daghuur ofsteelt, is ain dij bloud vergut.
28 As ain opbaauwt en aander weer ofbrekt,
wat levert dat meer op as dat ze zok ofpokkeln?
29 As ain beedt en aander vervlökt,
noar wèl mout de Heer den lustern?
30 Astoe n dode weer aankomst noa dastoe die wosken hest,
wat het wasken den veur nut?
31 Zo is n mensk dij vast veur zien zunden en vannijs zundegt.
Wèl zel der lustern noar zien gebed?
Wat helpt hom t as e zok vernedert?
