01Dij ontzag het veur de Heer wordt nait trovven deur kwoad,
trevven hom bezuikens, den komt e ze te boven.
02n Wies man het gain ofkeer van wet,
mor dij net dut of e wet laifhet, is as n schip in störm.
03n Verstandeg man het vertraauw in wet,
dij is veur hom gelieke betraauwboar as oroakelstainen.
04Beraaid die veur astoe spreken most, den wordt ter noar die lusterd,
goa bie die zulm te roade veur dast beschaaid gefst.
05t Gemoud van n onwieze is as n woagenrad,
zien denken is as n draaiende as.
06n Vrund dij spot mit ain het, is as n dekhengst,
hai vrènskt onder elk dij der op zit.
07Woarom is aine dag beter as aander?
t Licht van dag komt toch t haile joar deur van zun?
08In zien wieshaid het de Heer onderschaaid tussen doagen moakt,
hai het feesten heur stee in tied geven.
09Paardie doagen het e hoog en haaileg moakt,
aandern het e bie gewone doagen rekend.
10 Ale mensken kommen oet eerde vot,
oet eerde is Adam schoapen.
11 Toch is ter onderschaaid deur de Heer zien grode wieshaid,
hai het heur verschillende wegen wezen.
12 Paardie mensken het e zegend en verhoogd,
aandern het e haailegd en dicht bie hom kommen loaten.
Paardie mensken het e vervlökt en vernederd,
en het hai van heur stee verdreven.
13 Zo as klaai in haand van poddebakker,
dij der van moakt wat of e wil,
zo binnen mensken in haand van heur moaker,
dij heur moakt zo as hai wil.
14 Zo as t goie tegen t kwoaie over staait,
t levent tegen dood over,
zo staait vrome tegen zundoar over.
15 Zo mostoe aal wat Alderhoogste moakt het, bekieken,
twij bie twij, t ain tegen t aander over.
16 En ik – ik bleef as leste woaken,
as ain dij ales nog ais noazöcht, laip ik achter droevenplokkers aan;
17 mor deur zegen van de Heer kwam ik noar veuren,
en as n droevenplokker muik ik paarskoep vol.
18 Begriep goud dat ik nait bloots veur mie zulm schript heb,
mor veur aalmoal dij onderricht zuiken.
19 Luster noar mie, respektoabeln onder t volk,
laaiders van volksvergoadern, zet oren open.
20 Loat zeun, vraauw, bruier of vrund,
zo laank astoe leefst, nooit gain macht over die kriegen;
en dou dien geld nait aan n aander,
den huift die t loater nait te muiten ast ter om bedeln most.
21 Loat zo laank astoe leefst, zo laank as ter nog oam in die is,
gain mensk die van dien stee verdrieven.
22 Beter dat dien kinder die om wat vroagen,
as dastoe dien kinder noar handen kieken most.
23 Dou ales dastoe dust haile goud,
loat gain smet op dien goie noam kommen.
24 Op dag dat dien levent op n èn lopt, in t uur van dien dood –
verdail den eerst dien aarvenis.
25 Wat veur n ezel vouer, stòk en lasten binnen,
dat binnen brood, tucht en aarbaid veur n sloaf.
26 Zetstoe hom onder tucht aan t waark, den hest rust,
astoe hom niks te doun gefst, perbaaiert e vrij te kommen.
27 Jok en hèlster boegen nek,
n sloaf dij verkeerd wil, kinst stravven en oftiggeln.
28 Zet hom flink aan t waark, aans wordt e lòi,
29 en van lòi wezen, leert e aans niks as verkeerds.
30 Loat hom waarken zo as hom betoamt,
as e nait om liek wil, zet zien vouten den in boeien.
31 Astoe n sloaf hest, behandel hom den as die zulm,
want doe hest hom mit dien zoerverdainde sènten betoald.
Astoe n sloaf hest, behandel hom den as dien bruier,
want doe kinst hom net zo min missen as die zulm.
32 Astoe hom min behandelst en hai trekt aan hakken,
33 woar most hom den zuiken?
