01Hai dij leeft tot in aiweghaid,
het schoapen aal wat bestaait.
02Bloots de Heer zel rechtveerdeg vonden worden,
der is gain aander as hai.
03Hai regaaiert wereld mit t oetsteken van zien haand,
ales geheurzoamt aan zien wil.
Want deur zien macht is e keunenk van ale dingen,
hai schaaidt t haailege van t onhaailege.
04Gainain het e in stoat steld zien doaden voloet te verkundegen,
wèl kin zien grode waarken deurgronden?
05Wèl kin kracht van zien majesteit meten,
en wèl aal zien barmhaarteghaid verkundegen?
06Der wordt niks van ofdoan en der wordt niks aan toudoan,
wonderdoaden van de Heer binnen nait te deurgronden.
07As n mensk denkt dat e ze onder t verstand het, begunt hai nog mor net,
en as e der mit opholdt, is e haildaal in verbiestern.
08Wat is mensk, woar is e dainsteg tou?
Wat is ter goud aan hom, wat min?
09As e honderd wordt, leeft n mensk laank,
mor t ogenblik van zien staarven, doar blift e onwis van.
10 As n drup wotter oet zee, as n korrel zaand,
dat binnen dij poar joar op aiweghaid.
11 Doarom het de Heer geduld mit mensk,
en overloadt e hom riekelk mit zien barmhaarteghaid.
12 Hai keek noar hom en zag dat zien èn nait al te best is,
doarom wil hai t roem en rij mit heur goudmoaken.
13 n Mensk is barmhaarteg veur dij hom t noaste staait,
mor de Heer is barmhaarteg veur aal wat leeft.
Hai wist mensk terecht, onderricht en vörmt hom,
hai brengt hom weerom as n hedder zien koppel.
14 Hai ontfaarmt zok over hom dij zien onderricht aannemt,
over dij zien veurschriften zunder mekaaiern noakomt.
15 Kind, loat n gift nait soamengoan mit n verwiet,
en n persènt nait mit woorden dij zeer doun.
16 Moakt daauw gain èn aan hetten?
Zo is wastoe zegst meer weerd as n persènt.
17 Joa, n vrundelk woord is toch van meer belang as n mooi geschenk?
Mor bie n vrundelk man binnen baaident van weerde.
18 n Haalfmaal kwetst mensken op n bodde menaaier,
n persènt dat mit onwil geven wordt, geft verdrait.
19 Loat die onderrichten veur dastoe wat zegst.
Denk nait eerst aan dien gezondhaid astoe zaik bist.
20 Onderzuik die zulm veur dastoe oordaild wordst,
den worstoe vergeven as ze die oetperbaaiern.
21 Boeg nait eerst astoe zaik bist,
kom al tou inkeer zo gaauw astoe zundegd hest.
22 Astoe wat verzegd hest, most nait omdiedeldaanjen mit t ook doun,
wacht nait aan dien dood tou om t in odder te kriegen.
23 Bedenk die goud veur dastoe wat verzegst,
most de Heer nait oetdoagen.
24 Denk aan zien gram aan t èn van dien levent,
en aan zien straf as e zok van die ofkeert.
25 Denk in tieden van overdoad aan tieden van krapte,
in tieden van riekdom aan aarmoud en gebrek.
26 Tussen mörgen en oavend kin der veul veraandern,
bie de Heer is t aal votdoalek verbie.
27 n Klouk mensk nemt zok bie ales in acht,
en in zundege tieden paast e op veur overtredens.
28 Elk verstandeg mensk het wieshaid in reken,
en ain dij wieshaid vonden het, dut e kompelmenten.
29 Dij wieze woorden begript, het zulm ook wieshaid,
en let n stroom van roake spreuken lös.
t Is beter op ainegste Heer te vertraauwen,
as mit n dood haart n dode aan te hangen.
Hier volgen oetsproaken over joezulm beheersen.
30 Loop nait achter dien begeertes aan,
hol dien lusten in toom.
31 Astoe tougefst aan dien begeertes,
worstoe n spot veur dien vijanden.
32 Verlusteg die nait aan overdoad,
zörg dastoe der boeten kinst.
33 Moak die zulm nait aarm deur te feestjen mit laind geld
intussen dastoe zulm niks in buus hest,
want doe richtst dien aigen levent te gronde.
