01Machteg is joen oordail en stoer onder woorden te brengen. Dij zok nait onderrichten luit, mos wel verdwoalen.
02Doar laggen dij zundoars dij mainden dat ze boas speulen konden over n haaileg volk, nou zulm mit kettens vaast in t duustern, opsloten in n laange naacht, vaast in heur aigen hoezen, oetsloten van t aiweg bestuur van God.
03Ze haren docht dat ze mit heur stiekeme zunden nait in t oog lopen zollen onder duustere sluier van vergetelhaid, mor nou wazzen ze in toeze, haildaal verbalderd en verbiesterd deur iezelke spoukbeelden.
04Alderdeegs steeën doar ze zok schoel huilen, konden heur benaauwdens nait keren: rondom heur tou klonken schrikaanjoagende geluden en doken triesterge spouksels op mit angstaanjoagende oetkiek.
05Gain vuur was maans genog om heur licht te geven en ook steerns wazzen nait in stoat mit heur schittern dij aldervrezelkste naacht te verlichten.
06t Ainegste wat ze te zain kregen, was n schrikboarend stok vuur dat vanzulm aanging, mor dou dat verschiensel verbie was, leek in heur benaauwdeghaid ales wat ze zain haren nog veul slimmer.
07Aal heur teuverkunsten waarkten niks oet en heur gebroaske over heur inzicht wer veur spot zet.
08Joa, zai dij verzekerd haren dat ze zaike mensken verlözzen konden van heur angst en verbiestern, werden nou zulm zo doodsbenaauwd dat men der om lagen mos.
09Ook al was ter niks om baang veur te wezen, werden ze toch kèl van t geluud van n wild baist of t sizzen van n slaang.
10 Ze vergingen van benaauwdens en duurden alderdeegs nait meer om zok tou te kieken – en dat is toch wis wel neudeg.
11 Slechthaid verradt zok deur lafhaid en veroordailt doar zokzulm mit. Onder invloud van t gewaiten is ze altied benaauwd veur t slimste.
12 Benaauwdeghaid is aans nait as t priesgeven van t verstand.
13 Hou minder men van t denkvermogen verwacht, hou slimmer onwizzeghaid over oorzoak van ploag drokken gaait, meer nog as oorzoak zulm.
14 In dij machteloze naacht, opkommen oet schoelhörns van t machteloze dodenriek, slaipen zai aalmoal aigenste sloap:
15 nou ais opjagd deur iezelke spouksels, den weer haildaal lamsloagen, omdat n onverdochde angst heur rompslomps op hoed valen was.
16 Dij doar onder besweek, wèl of t ook was, wer oppakt en kwam in n gevang zunder troalies te laande,
17 of ain nou boer of hedder was, of n aarbaider dij allenneg aanknooien mos, hai wer overvalen en mos dat löt ondergoan – der was gain ontkommen aan.
18 Aalmoal werden vastbonden mit dij aine ket van duusternis. En of t nou zoezen van wind was, of t mooie zingen van vogels in dichte stroekerij, of t broezen van stromend wotter,
19 t geroas van valende stainen, t geluud van daaiern dij onzichtboar votschoten, t brollen van wilde baisten of weerklank dij gaalmde oet n kloof in baargen – t sluig heur lam van schrik en aalteroatsie.
20 Haile wereld was lichtschoondag en ales ging ongehinderd zien gaang;
21 bloots over heur lag n drokkende naacht as veurbode van duusternis dij heur te wachten ston. Mor slimmer as t duustern, was last dij ze mit zokzulm haren.