001Woarom goan de volken zo te keer?
Zai roupen mor wat, mor t het ja gain zin.
002De keunenks van de wereld kommen in verzet;
heur prinzen smeden mitnkander heur plannen
tegen de HEER en zien gezaalfde:
003“Loat wie ons t juk ofdoun,
en heur kettens votgooien!”
004Dij in de hemel op zien troon zit, de HEER,
mout lagen; hai het de gugel ja mit heur.
005Mor den, in ainen, prat hai tegen heur, kwoad!
Deur zien kwoadhaid jagt hai heur schrik aan:
006“Ik heb hom ja zúlm keunenk zaalfd
op Sionsbaarg, mien haailege baarg.”
007Ik mout t rondvertellen, t besloet van de HEER.
Hai richtte zok ja tegen mie:
“Doe bist mien zeun,
ik heb die vandoag t levent geven.
008Huifst mie mor te vroagen
en ik zel die ale volken as dien aarfdail geven
en de haile wereld as dien aigendom.
009Den kinst heur kepothaauwen mit n iesdern staang,
heur stokkendbreken as diggelgoud!”
010 Doarom, ie keunenks, bruuk joen verstand!
En ie, laaiders van de wereld, wees woarschaauwd!
011 Dain de HEER, loat joen ontzag blieken
en huver as ie hom hulde brengen.
012 Wees onderdoaneg aan de zeun, kus hom,
dat hai nait grammiedeg wordt
en ie onderwegens omkommen zollen,
hai kin ja mor zo in vergramdhaid ontbranden.
Aal dijgenen zellen gelokkeg wezen,
dij in schoel kroepen bie de HEER.
