001Veur meziekmeester. Mit snoarenspul. n Kunsteg laid van David.
002Verheur, o God, mien beden,
kroep veur mien smeken nait bezied,
003heur goud noar mie en geef mie antwoord.
Kloagend loop ik om en om en wait mie gain road
004mit gebèlk van vijand
en tekeergoan van goddeloze,
want zai störten onhaail over mie,
bestoken mie mit heur gram.
005Mien haart verkrimpt mie in t lief,
doodsangsten stoa ik oet,
006schrik en aalteroatsie overvalen mie,
griezel lopt mie over graauwel.
007Ik docht: Haar ik mor vleugels as n doef,
den vloog ik vot en zöchte n stee doar ik wonen kon,
008joa, vluchten zol ik, hail wied vot,
k zol overnachten in woestijn, qs selaqs*
009geswind n schoelstee zuiken
as aine bui de aander jagt.
010 Moak heur in toeze, spliet heur toal,
want in stad komt roezie en geweld in t zicht,
011 doags en bie nachten dut men de ronde over muren,
doar binnen is onhaail en ellèn,
012 t is doar aal verdaarf: onderdrokken en bedrog,
dij hebben vaaste vout op t maartplaain.
013 t Is ja gain vijand dij mie taargt, doar zol ik nog wel over kinnen,
en nait ain dij mie hoat oet grootseghaid,
dij zol ik wel ontlopen.
014 Mor doe, doe dochst en deest as ik,
mien grode vrund, doar ik op baauwen kon!
015 Mien beste vrund: mit ons baaident
was wie in t gedrang in t hoes van God.
016 Dat dood heur overlopen mag
en zai bie t levent in dodenriek deelzakken,
t kwoad hoest ja bie heur,
deur ales hèn.
017 Wat mie aangaait: ik roup God aan,
en de HEER zel mie redden.
018 Soavends en smörgens en smirregs
stìn ik en kloag ik
en hai heurt mie.
019 Hai verlöst mie in vree
van dij tegen mie strieden,
mit aal houveul ze tegen mie binnen.
020 God heurt en vernedert heur.
– Hai troont van oldsheer – qs selaqs*
van opholden willen ze ja nait waiten,
ze hebben veur hom gain ontzag.
021 Men rekent òf mit dij heur traauw wazzen,
en brekt t verbond.
022 Zien proat is smuier as botter,
mor stried is in zien haart,
zien woorden binnen zuiter as hunneg,
mor t binnen blaanke sweerden.
023 Gooi joen last op de HEER,
hai zel veur joe zörgen,
hai zel nooit touloaten
dat rechtveerdege oetglidt.
024 Mor ie, o God, zellen heur
in grafkoel zakken loaten.
Dij kerels van bloud en bedrog
zellen nog nait op t haalfschaid van heur doagen kommen,
mor ik, ik vertraauw op joe.
