001n Gebed van David.
Luster, HEER, ik vroag om recht,
geef toch acht op mien kloagen,
heur noar mien beden –
t komt mie aal tou mond oet zunder leugen.
002Geef ie joen oordail over mie,
joen ogen zain wat oprechthaid is.
003Ie hebben mie in t haart keken,
ie binnen snaachts bie mie langskommen
en hebben mie beoordaild,
mor ie hebben niks verkeerds vonden –
komt mie ja gain kwoad woord tou mond oet.
004Hou of aander lu ook leven,
ik heb mie noar joen woord
aaid wied holden
van misdoad en geweld.
005Ik zet mien vouten in joen spoor,
dat ik nait oetglieden zel.
006Ik roup joe aan,
ie geven ja antwoord.
Luster noar mie, God,
heur noar mien woorden!
007Loat mie t wonder van joen traauw zain.
Dij bie joe beschut zuiken tegen heur vijanden,
worden red deur joen rechterhaand.
008Bewoar mie as t swaarde van joen ogen,
baarg mie bezied in schaar van joen vleugels,
009veur de goddelozen dij over mie heer willen,
veur de vijanden om mie tou dij mie noar t levent stoan.
010 Heur haart hebben zai ofsloten, dij is zunder gevuil,
zai roupen mit grode monden.
011 Woar ik ook hèngoa, zai binnen hailtied om mie tou,
zai loeren op mie en wachten tot ik oetglie.
012 Ze binnen net n laiw dij ain zöcht om te verscheuren,
net n jonge laiw dij in hinderloag ligt.
013 Kom in t èn, HEER, kom hom haalfweg,
sloag hom tegen de grond.
Verlös mie mit joen sweerd van dij goddeloze,
014 verlös mie mit joen haand, HEER, van dij kerels,
dij allain veur d'overdoad van de wereld leven.
Stop heur t lief vol mit aal wat ie heur overloaten,
loaten heur kinder zok ook volstoppen
en geef aal wat ter nog over is aan heur klaainkinder.
015 Mor loat mie, as mie recht doan wordt, joe in t gezicht zain,
aingoaldeur noar joe kieken as ik wakker wor.
