001Veur meziekmeester. n Psaalm van David.
002Bie joe, HEER, zuik ik mien touvlocht,
loat mie nait beschoamd stoan.
Red mie deur joen gerechteghaid,
003heur mie aan,
verlös mie,
wees veur mie n rots doar ik aaltied schoelen kin,
n vesting om mie te verlözzen.
004Want mien rots en mien vesting bin ie,
omwille van joen noam zel ie bie mie blieven en mie zörgzoam laaiden,
005ie hoalen mie oet t vangnet,
dat zai oet t zicht veur mie deelzet hebben.
006Mien gaist dij leg ik in joen handen,
ie kopen mie vrij, HEER, traauwe God.
007Dij aarmzoalege ofgoden vereren – dij hoat ik,
ik vertraauw op de HEER.
008Joechaaien wil ik, mien nocht hebben aan joen traauwe laifde,
want ie bekommern joe om mien ellèn,
benaauwdhaid van mien ziel ontgaait joe nait,
009ie levern mie nait oet aan mien vijand,
mien vouten kinnen aal kanten aan.
010 Wees mie genoadeg, HEER,
want t is mie baang te moude,
van verdrait verkwient mien oog,
mien ziel, mien liggoam,
011 joa, mien levent wordt vernaild deur verdrait,
mien levensdoagen kommen aan t èn mit zuchten,
mien kracht verspeul ik deur aigen schuld,
mien gebainte verkwient.
012 Ik wor bespot
deur aalmoal dij mie hoaten,
nog meer deur mien noabers.
Ik bin de schrik veur dij mie kennen,
dij mie zain op stroat
moaken dat ze votkommen.
013 Ik bin oet t haart, men is mie vergeten as ain dij dood is,
ik bin worden as n broken vat.
014 Joa, ik heur achterbakse lasterproat van mennegain,
n ofgriezen van ale kanten.
Ze steken koppen bie nkander
as ze plannen smeden om mie dood te moaken.
015 Mor op joe vertraauw ik, HEER,
Ik zeg: “Ie binnen mien God.”
016 Hou mie t vergoan zel, ligt in joen haand,
verlös mie oet macht van mien vijanden en mien vervolgers.
017 Loat joen gezicht schienen over joen knecht,
verlös mie in joen traauwe laifde.
018 HEER, loat mie nait te schaande kommen, ik roup joe ja aan,
loat goddelozen te schaande kommen,
stil worden in t dodenriek.
019 Loat heur leugenlippen t spreken vergoan,
dij bretoalweg proaten over rechtveerdege
mit hoogmoud en minachten.
020 Hou groot is t gelok
dat ie aan zied legd hebben
veur heur, dij bie joe heur touvlocht zuiken,
ale mensken wazzen der bie.
021 Ie verstoppen heur in t schoelstee van joen aangezicht
veur lasterproat van mensken,
in n schoelstee
bespoar ie heur kwoaie tongen.
022 De HEER mout wie priezen,
want hai het in zien traauwe laifde n wonder doan
veur mie, in belegerde stad.
023 En wat zee ik, dou k vrezelk baang was:
“Ie willen mie veur joen ogen nait meer zain.”
Mor zekerwoar, mien schraiven heb ie heurd,
dou ik joe raip om hulp.
024 Heb hom laif, aalmoal dij hom traauw binnen.
De HEER beschaarmt dij traauw binnen,
mor hai vergeldt in overvloud dij hoogmoudeg binnen.
025 Aalmoal dij wachten op de HEER:
wees staark en moud holden!
