01As de HEER, joen God, volken doar hai joe t laand van geft, oetreud het en ie dat in bezit nomen hebben en ie wonen in heur steden en heur hoezen,
02den mout ie aan drij steden n apaarte stoat geven in dat laand dat de HEER, joen God, joe in bezit geft.
03Zai mouten nait te wied vot wezen en t laand dat de HEER, joen God, joe in bezit geft, mout ie in drijen dailen, dat elk dij ain doodsloagen het n stee het, doar e noar tou vluchten kin.

01Dou ging e oet Athene vandoan en kwam in Korinte.
02Doar trof e n Jeud oet Pontus. Aquila was zien noam. Dij was net mit zien vraauw Priscílla oet Itoalie kommen, omreden Claudius haar onnaaierd, ale Jeuden mozzen tou Rome oet. Hai laip bie heur aan.
03Omdat ze t zulfde affeer haren, woonde hai bie heur in en dee doar zien waark. Heur affeer was noamelk tènten moaken.

16 Zo zat Paulus in Athene op heur te wachten. Dou e zag hou of dij stad onder ofgodsbeelden zat, muik e zok kwoad.
17 Nou pruit e in sinagoge mit Jeuden en lu dij God vereerden, en op t stadsplaain elke dag mit lu dij doar net wazzen.

18 Zo ruiken ook summege epicurische en stoïsche wiesgeren mit hom aan proat. Paardie van heur zeden: “Wat zol dizze proatjemoaker ainlieks te vertellen hebben?” Mor aandern: “t Liekt wel of e ons vremde goden aanproaten wil.” Hai verkundegde ja bliede bosschop over Jezus, dat dij opstoan was.
19 Zai nammen hom mit en brochten hom noar Areopagus. “Mag wie waiten,” zeden ze, “wat veur nije leer of ie doar veurdroagen?
20 Ie loaten ons ja wat heuren doar of wie nij van opheuren. Doarom wil we waiten wat of dat te beduden het.”
21 Atheners, en ale boetenlanders dij doar op bezuik kwammen, wazzen ja aans naargens op oet as om t nijste van t nijste te vertellen of te heuren.

01Over Amfípolis en Apollonia raaisden ze noar Tessalonica. Doar haren Jeuden n sinagoge.
02Zo as e wènd was, ging Paulus doar hèn en drij sabbatdoagen achternkander pruit e mit heur aan haand van de Schriften.
03Deur dij op te sloagen, brochde hai heur bie dat Messias lieden mos en oet dood opstoan. “En dit,” zee e, “is nou Messias: Jezus, dij ik joe verkundegen dou.”
04Gounent van heur luiten zok overtugen en sloten zok bie Paulus en Silas aan. Ook n haile bult Grieken dij God vereerden en nog al wat vernoame vraauwlu.
05Mor Jeuden konden dat nait goud zetten. Dat ze scharrelden oet t stroatvolk n poar deugennaiten op. Dij zörgden dat ze t volk achter zok aan kregen en brochten zo stad in rep en ruier. Ze trokken op Jason zien hoes òf en perbaaierden heur veur volksvergoadern te brengen.

001n Laid, n psaalm van David.

002Mien haart wait wat of t wil, o God,
zingen wil ik en speulen, dat is t wat ik wil.

003Wakker worden, haarp en citer,
ik wil t mörgenrood veurndag zingen.

004Ik zel joe priezen, HEER, maank volken,
veur joe speulen maank noatsies.

005Want hoger nog as hemel is joen gunst,
joen traauw aingoal aan wolken tou.

36 Ondertied dat ze t doar nog over haren, ston haizulm inains middenmaank heur en zee tegen heur: “Vree mit joe!”
37 Ze werden glad verallereerd en mainden dat ze n gaist zagen.
38 Hai zee tegen heur: “Woarom bin ie zo van streek? En woarom komt ter twievel in joe op?
39 Kiek mor noar mien handen en vouten. Ik bin t echt! Kom mie mor aan en bekiek mie mor. n Gaist het ja gain vlaais en bonken, zo as ie zain dat ik heb!”
40 Mit dat e dat zee, luit e heur zien handen en vouten zain.

001Van David, n psaalm.
Dit is t wat de HEER tegen mien heer zee:

“Goa zitten aan mien rechterhaand,

totdat ik dien vijanden hènzet heb

as n voutenbankje veur dien vouten.”

002De HEER stekt dien machtege staf
tou Sion oet:

heers middenmaank dien vijanden.

003Dien volk is gewilleg as t leger opkommen mout.
Mit t haaileg feestklaid aan komt t jonkgoud

veur die veurndag as daauw bie t rodoagen.

004De HEER het sworen, en t zel hom nait muiten:

001Veur meziekmeester. Op wies van: Stille doef van vèrren. Van David, n stil gebed, dou Filistijnen in Gat hom grepen haren.

002Wees mie genoadeg, o God, want mensken loeren op mie,
haile dag brengen strieders mie in t naauw.

003Mien vijanden loeren haile dag,
verschaaident strieden tegen mie, tröts as ze binnen.

004Op dag dat ik baang bin, vertraauw ik op joe.

005Op God, – zien woord pries ik –
op God vertraauw ik, ik bin nait baang,

wat zol n mensk mie aandoun?

006Haile dag bruken ze woorden dij zeer doun
en bedenken ze kwoad tegen mie.

007Ze valen aan, ze loeren,
ze goan mien gangen noa,

ze loeren op mien levent.

24 Aandermoal luiten ze man dij blind west haar bie heur roupen. Ze zeden: “Sweer dast woarhaid zeggen zelst! Wie veur ons waiten dat dij man n minne is.”
25 “Of e deugt of nait, dat wait k nait,” zee e, “mor ain ding wait k aal: eerst was k blind en nou inains kin k zain.”
26 Dou zeden ze: “Wat het e den mit die doan? Hou het e dien ogen beter moakt?”
27 Hai zee: “Dat heb k joe al zegd, mor ie lustern ja nait. Woarom wil ie t nou nog weer heuren? Ie willen toch gain leerlingen van hom worden, net as dij aandern?”
28 Dou raagden ze hom oet en zeden: “n Leerling van hom! Dat bist zulm! Mor wie, wie binnen Mozes zien leerlingen!
29 Van Mozes wait wie dat God mit hom proat het, mor dizzent, wie waiten èns nait woar of e heerkomt!”

13 Dou brochten ze man dij blind west haar noar Farizeeërs tou.
14 Nou was t net sabbat dou Jezus smurrie moakt haar en man van zien blindhaid ofhulpen haar.
15 Farizeeërs vruigen hom ook hou of t kwam dat e inains zain kon. “Hai dee mie wat smurrie op ogen,” zee e, “dou mos k dat ter weer ofwasken en nou kin k zain.”
16 n Stokkewat Farizeeërs zeden: “Hai holdt sabbat nait; den kin dij man nait bie God votkommen.” Mor aandern zeden: “Hou kin ain dij zo slecht is, zokse taikens zain loaten?” Ze wazzen t haildaal nait mitnkander ains.