09Dou het Mozes dizze wet opschreven en aan priesters geven, zeuns van Levi, dij aark van t verbond van de HEER druigen, en aan ale oldsten van Israël.
10 Hai zee tegen heur: “Ieder bòt as zeuven joar om binnen, op n bepoalde tied in t joar van t liekmoaken, op t Loofhuttenfeest,
11 as hail Israël komt om veur de HEER, joen God, te verschienen op t stee dij hai oetkaizen zel, mout ie dizze wet veur hail Israël veurlezen, dat zai t goud heuren.
12 Roup t volk bie nkander: manlu, vraauwlu, kinder en vremden dij in joen steden touholden, dat zai der noar heuren zellen en leren om ontzag te hebben veur de HEER, joen God, en ale woorden van dizze wet sekuur noakommen.
13 Heur kinder dij der nog gain wait van hebben, mouten t ook heuren en leren ontzag te hebben veur de HEER, joen God, zo laank as ie leven in t laand dat ie in bezit nemen noadat ie Jordaan overstoken binnen.”
14 Dou zee de HEER tegen Mozes: “Tied van dien staarven komt dichterbie. Roup Jozua en goa mit hom in tènt van soamenkomst stoan, den zel ik hom odders geven.” Dou gingen Mozes en Jozua in tènt van soamenkomst stoan
15 en verscheen de HEER in dij tènt in n wolk. Wolk bleef hangen bie ingang van tènt.
16 De HEER zee tegen Mozes: “Ie zellen nog nait bie joen veurolders rusten of dit volk zel in opstand kommen en lösbandeg vremde goden achternoalopen van t laand doar t komt. Zai zellen mie verloaten en t verbond verbreken dat ik mit heur sloten haar.
17 Dij dag zel mien vergrèllen tegen heur slim wezen. Ik zel heur verloaten en mie van heur ofkeren, t zel verteerd worden. Rampen en ellèn zunder èn zellen heur trevven. Dij dag zellen zai zeggen: ‘Binnen dij rampen ons nait overkommen omdat God nait bie ons is?’
18 Mor ik zel mie dij dag haildaal van heur ofkeren om aal t kwoad dat zai doan hebben deur aander goden te dainen.