01As ie op joen vijand ofgoan om tegen hom te strieden en ie zain peerden en woagens, n volk machteger as ie zulm, den huif ie nait baang veur heur te wezen, want de HEER, joen God, dij joe oet t laand Egypte hoald het, is mit joe.
02As ie op punt stoan om stried aan te goan, mout priester noar veuren kommen en t volk touspreken.
03Hai mout tegen heur zeggen: “Heur Israël, ie stoan vlak veur oorlog mit joen vijanden. Verlais moud nait, wees nait baang, roak nait overstuur en wor nait benaauwd veur heur.
04De HEER, joen God, gaait ja mit joe mit om veur joe te strieden tegen joen vijanden om joe te verlözzen.”
05Den mouten veurmannen t volk touspreken en zeggen: “Wèl het n nij hoes baauwd en woont der nog nait? Dij mout noar hoes goan, hai zol in stried sneuveln kinnen en n aander zol der in wonen goan.
06En wèl het n droevetoen aanlegd, mor nog nait van vruchten had? Hai mag weeromgoan noar zien hoes, hai zol in stried sneuveln kinnen en n aander zol t genot der van hebben.
07Wèl het n vraauw beloofd mit heur te traauwen, mor het dat nog nait doan? Dij mag noar hoes goan, want hai zol in stried omkommen kinnen en n aander zol mit heur traauwen.”
08Veurmannen mouten ook tegen t volk zeggen: “Wèl is baang en let moud zakken? Hai mag noar hoes goan, aans zollen zien bruiers moud ook verlaizen, krekt as hai zulm.”
09As veurmannen kloar binnen mit heur tousproak, den zel men legeraanvoerders over t volk aanstellen.
