Deuteronomium 20:1-9

⁰¹As ie op joen vijand ofgoan om tegen hom te strieden en ie zain peerden en woagens, n volk machteger as ie zulm, den huif ie nait baang veur heur te wezen, want de HEER, joen God, dij joe oet t laand Egypte hoald het, is mit joe.
⁰²As ie op punt stoan om stried aan te goan, mout priester noar veuren kommen en t volk touspreken.
⁰³Hai mout tegen heur zeggen: “Heur Israël, ie stoan vlak veur oorlog mit joen vijanden. Verlais moud nait, wees nait baang, roak nait overstuur en wor nait benaauwd veur heur.
⁰⁴De HEER, joen God, gaait ja mit joe mit om veur joe te strieden tegen joen vijanden om joe te verlözzen.”
⁰⁵Den mouten veurmannen t volk touspreken en zeggen: “Wèl het n nij hoes baauwd en woont der nog nait? Dij mout noar hoes goan, hai zol in stried sneuveln kinnen en n aander zol der in wonen goan.
⁰⁶En wèl het n droevetoen aanlegd, mor nog nait van vruchten had? Hai mag weeromgoan noar zien hoes, hai zol in stried sneuveln kinnen en n aander zol t genot der van hebben.
⁰⁷Wèl het n vraauw beloofd mit heur te traauwen, mor het dat nog nait doan? Dij mag noar hoes goan, want hai zol in stried omkommen kinnen en n aander zol mit heur traauwen.”
⁰⁸Veurmannen mouten ook tegen t volk zeggen: “Wèl is baang en let moud zakken? Hai mag noar hoes goan, aans zollen zien bruiers moud ook verlaizen, krekt as hai zulm.”
⁰⁹As veurmannen kloar binnen mit heur tousproak, den zel men legeraanvoerders over t volk aanstellen.