01Ie domme Galoaten, wèl het joe zo gek kregen? Ston Jezus Christus joe nait veur ogen en was e joe nait oettaikend as ain dij aan t kruus hong?
02Bloots dit wil k van joe waiten: heb ie de Gaist kregen deur wet noa te kommen of deur geleuveg te lustern?
03Zo dom bin ie: t begun haar ie moakt deur de Gaist, en nou wil ie t ofmoaken op aigen kracht.
04Wat was ter n bult aan joe doan! Mor ie binnen der niks beter van worden. En meschain stel ik t zo nog te mooi veur.
05Nog ais: dij joe de Gaist toulangt en joe tou grode dingen in stoat stelt, dut e dat, omdat ie wet noakommen, of omdat ie geleuveg lustern?
06Neem nou Abraham. “Hai leufde God en dat wer hom as gerechteghaid aanrekend.”
07Ie zain dus: mensken dij t van t geleuf verwachten, dat binnen Abraham zien kinder.
08De Schrift haar al veuròf zain: God zel haaidens vrijspreken op grond van heur geleuf. Doarom het zai veuròf aan Abraham t bliede nijs brocht: “In die zellen ale volken zegend worden.”
09Mensken dij t van t leuven verwachten, worden dus zegend, soamen mit geleuvege Abraham.
10 Aansom: wèl of t van t noakommen van wet verwachten, op dij ligt n vluik. Der staait ja: “Vervlökt is elk dij zok nait aan ale veurschriften van t wetbouk holdt en dij noakomt.”
11 Dat gainain deur wet bie God vrijsproak krigt, is n dudelke zoak. Der staait ja: “Rechtveerdege zel leven oet t geleuf.”
12 Bie wet komt t nait op leuven aan! Nee, doar geldt: “Wèl dat dut zel doardeur leven.”
13 Christus het ons löskocht van vluik dij wet ons oplegt deur zulm veur ons n vluik te worden. Der staait ja: “Vervlökt is elk dij aan n poal ophongen wordt.”
14 Den kon Abraham zien zegen deur Jezus Christus bie haaidens terecht kommen, en den konden wie deur t geleuf de Gaist kriegen dij ons touzegd was.