01Hiernoa bleef Jezus nog n tied van dörp noar dörp rondtrekken in Galilea. In kontrainen van Judea wol e dat nait doun, omreden Jeudse lu dij t veur t zeggen haren, wazzen der op oet hom om haals te brengen.
02In tied ston t Jeudse Loofhuttenfeest der aan te kommen.
03Jezus zien bruiers zeden den ook tegen hom: “Most hier nait blieven. Judea, doar most wezen. Den kinnen dien leerlingen doar ja ook zain wat ofst apmoal dust!
04Ast bekend worden wilst, most zain loaten wat ofst dust! Dust dit ja apmoal aal: loat t elk den toch ook zain!”
05Alderdeegs zien bruiers haren gain feduutsie in hom!
06“Mie komt t nou nog nait oet,” zegt Jezus, “mor joe komt t altied wel oet.
07t Is nait meugelk dat mensken joe hoaten. Mie hoaten ze aal, omreden ik loat heur zain dat heur menaaier van doun verkeerd is.
08Goan ie mor noar dat feest. Ik goa nait. Ik bin der nog nait kloar veur.”
09Zo gaf e heur beschaaid. Zulm bleef e in Galilea.
10 Mor zo gaauw zien bruiers noar t feest ofraaisd wazzen, ging Jezus der zulm ook op òf. Hai wol nait opvalen, doarom ging e zunder dat mensken deurharen wèl of e wel was.
11 Jeudse laaiders keken op t feest al noar hom oet. “Woar blift e toch?” vruigen ze.
12 Onder t volk wer der drok over hom aggewaaierd. Paardie lu zeden: “t Is n kerel oet ain stok!” “Nee,” vonden aander lu, “hai brengt mensken op biesterboan.”
13 Mor gainent zee dat haardop, bunzelachteg as ze wazzen veur Jeudse laaiders.